دیوان وفایی (اشعار فارسی)
بەرهەمی:
قاڵب:
دەفتەری شیعر
زمان:
کوردیی ناوەندی
ساڵی بڵاوبوونەوە:
1902
چاپی پێوەر:
1978
چاپەکان:
- میرزا عەبدوررەحیمی سابڵاخی، ’’دیوانی وەفایی’’، لێکۆڵینەوەی: محەمەد عەلی قەرەداغی، بەغدا: چاپخانەی کۆڕی زانیاریی کورد، ١٩٧٨.
- عەبدوڕڕەحیمی وەفایی، ’’دیوانی وەفایی’’، ساغکردنەوەی موحەممەد سەعید نەجاڕی (ئاسۆ)، سنە: چاپ و بڵاوکردنەوەی کوردستان، ٢٠١٠ (١٣٨٩).
لە ڤەژینبوکسدا:
تۆمارکراو لە داتابەیسدا:
102% (91 لە 89)
کاتی پێویست:
1 سەعات و 20 خولەک
ژمارەی بینین:
1727
بەشداربووان:
- هۆزان عەزیزی: ئامادەکردن بۆ داتابەیس
ناوەرۆک:
ا > ای صفابخش جان نسیم صبا
2
526
مثنوی > ساقی ای مظهر تجلی و نور
1
162
مثنوی > ساقی ای مظهر تجلی و نور
1
116
ا > بتم بر طلعت خود شانه زد زلف چلیپا را
1
399
ا > ای ترک خطا، ماه ختن، سرو خودآرا
1
386
ا > تاریک مکن روز مرا باز، نگارا
1
426
ا > ای ترک خطا، ماه ختن، سرو خود آرا
1
470
ا > باغبان از ما در گلزار بندیدن چرا؟
1
388
ا > شانه زد بر روی خود چون طرهٔ دلّاله را
1
410
ا > حلقه زد چون در دی زلفان رخ جانان را
1
445
ا > بشکست چو زلف سیه مشکفشان را
1
362
ا > آن روز کزان طرّه به رخ بست شکن را
1
364
ا > ز دست خود مده ای دیده یاد زلف مشکین را
1
332
ا > عبیدالله رئیس مرشدان و قطب ملتها
تخمیسی از غزل حافظ شیرازی
2
360
ب > ای خم زلف سیاه تو جنابش مستطاب
1
510
ب > ساقیا سوختم بیا بشتاب
1
474
ب > هان وفایی چه خفتهای دریاب
2
343
ب > خوش همی غلتد به رویش طرّهٔ پر پیچ و تاب
1
482
ب > صبا از من بگو با آن مه نامهربان امشب
1
484
ب > مرا بی تاب داری هر دم ای زلف بتاب امشب
2
350
ت > گوشهٔ چشم توام گوشه نشین کرد ز خود
1
389
ت > طرّه از باد وزان لرزان به روی دلبر است
1
330
ت > ای رخ و زلفت شب تاریک و روز روشن است
1
335
ت > ای فتنهٔ عالم به نگاه! این چه جمال است؟
1
337
ت > ای آن که خطت سبز، لبت آب حیات است
1
313
ت > گر کائنات نامه شود صد هزار بار
1
311
ت > زلف مشکین بین که بر عارض پریشان کرده است
1
340
ت > ای به یادت عاشقان را هر نفس
1
321
ت > بر دل و بر دیده گفتم: هر کجا خواهی بیا
1
327
ت > قلم به دست من اندر سواد خطهی نظم
1
344
ت > ای راحت دل قوت روان لعل لبانت
1
368
ت > خطا گفتم که زلفت مشک چین است
1
331
ت > به راه دوست کسی سر نهد سبک بار است
1
480
ت > دلبری دارم که در عالم نظیرش کمتر است
1
351
ت > ای بت چین ای بلای جان خط و خالت
1
332
ت > به فریادم رس ای جان عزیز! آن لعل شیرینت
1
348
ت > کشیده طرّه سر از اختیار عارض قامت
2
302
د > رفتم کنارش امروز جا گوشوارهام داد
1
387
د > دل که با طرّهی جانان سر سودا دارد
1
294
د > بگذار تا بگریم در دیر راهبانان
1
281
د > جز سر زلف تو دل که راه ندارد
1
317
د > هر شام و سحر روی تو دیدن مزه دارد
1
292
د > دو هفت سال ریاضات خاک شمزینان
1
334
د > سیه شد زلف با خورشید رو تا آشنایی خودنمایی کرد
1
291
د > بر چهره زلف خویش، پر از پیچ و تاب کرد
1
368
د > بتم چو طرّه به رخسار خود فشان میکرد
1
242
د > حسنت به فتح کشور دل اهتمام کرد
1
267
د > چشم سیاه مستت با ما ببین چهها کرد
2
295
د > آن شکر خنده به وصل، دهنم شاد نکرد
1
251
د > به جان آمد دلم تا کی دل، ای جان، بی دوا باشد
1
223
د > شادی من نه به خلد و نه به کوثر باشد
1
258
د > دل دیوانهای دارم دمی بی غم نخواهد شد
1
291
د > مرا که دوش دو چشم از غم نگار تر آمد
1
243
د > دوش اندر میکده چون و چه زیبا زدند
4
219
د > شکل و بالای تو را، یارب، چه شیرین بستهاند
1
226
د > در ازل سنبل گیسوی تو را شانه زدند
1
311
د > بت من طرّه چو بر برگ سمن بر شکند
1
226
د > من توبه ز هر چه شیخ گوید پس ازین
1
328
د > مستانه چو از میکده بیرون آید
1
263
س > ای شکر اگر وانرسی خال مگس
1
221
م > جانا شب دوش مرغکی غالیه فام
1
266
م > خوشا روزی ز دنیا در به در بم
1
285
م > نگارینم! دل و جانم! حبیبم!
1
223
م > هم چو شاهین به هوس بال و پری بگشادم
1
237
م > رنجیدهی یاران ز دوران گله دارم
1
236
م > من که در گوشه کاشانه دلی خوش دارم
1
281
م > به خیال تو به هر جای که من مینگرم
1
365
م > گر من سوخته بر شاهد خوبان برسم
1
246
م > به کوی یار هردم از فراق یار مینالم
1
253
م > ای آفت دل بلای جانم!
1
261
م > بی تو ای دوست ندانم که چه گویم چونم
1
244
ن > السلام ای باغ رویت «جنت المأوا» ی من
2
237
ن > یار ارمنی مذهب! شوخ عیسوی ملت
1
443
و > ای تطاول بین که از دست شب یلدا کشم
2
215
و > ای دلبرا! ای دلبرا! جانم فدای جان تو
2
203
ه > فدای جان پاکت ای غلام در به در کرده
1
192
ه > مرا تحیر از آن زلف و روی و نرگس مست است
1
212
ی > شب است این زلف، یا روز جدایی؟
2
217
ی > ای روی تو ابروی تو وان دو لب شیرین
1
211
ی > نمیدانم چرا ای دیده چندین خون فشان هستی؟
4
193
ی > کرم خواندی، ستم راندی، وفا گفتی، جفا کردی
2
199
ی > ندانم با وفاداران جفا کاری چرا کردی؟
2
197
ی > گفتم به بت ساده: که ای ترک خجندی
1
183
ی > در هر دو جهان گر اثر عشق نبودی
1
184
ی > شنیدم کز وفایی لطف کردی یاد فرمودی
1
223
ی > سیبا به نزاکت تو نازم
2
169
ی > ای به مصر سودایت صد عزیز قربانی
1
183
ی > دریغ عهد گل و عاشقی و روز جوانی
1
147
مثنوی > مثنوی پیک صبا
8
171
ساربان! ای مهربان محمل کش، ای چون من هزار
6
254
تک بیتی > در سفرهی دونان نکند روی «وفایی»
1
147