دیوان وفایی (اشعار فارسی)

دیوان وفایی (اشعار فارسی)

قالب:
دفتر شعر
زبان:
کردی مرکزی
سال انتشار:
1902
چاپ مرجع:
1978

نسخه‌ها:

  • میرزا عەبدوررەحیمی سابڵاخی، ’’دیوانی وەفایی’’، لێکۆڵینەوەی: محەمەد عەلی قەرەداغی، بەغدا: چاپخانەی کۆڕی زانیاریی کورد، ١٩٧٨.
  • عەبدوڕڕەحیمی وەفایی، ’’دیوانی وەفایی’’، ساغکردنەوەی موحەممەد سەعید نەجاڕی (ئاسۆ)، سنە: چاپ و بڵاوکردنەوەی کوردستان، ٢٠١٠ (١٣٨٩).

در وژینبوکس:

اضافه‌شده به پایگاه داده:
102% (91 از 89)
زمان قرائت:
1 ساعت و 20 دقیقه
تعداد مشاهده:
5842
مشارکت‌کنندگان:

فهرست:

ا > ای صفابخش جان نسیم صبا

2
2149

مثنوی > ساقی ای مظهر تجلی و نور

1
1394

مثنوی > ساقی ای مظهر تجلی و نور

1
1546

ا > بتم بر طلعت خود شانه زد زلف چلیپا را

1
1932

ا > ای تُرک خطا، ماهِ خُتن، سرو خودآرا

1
1901

ا > تاریک مکن روز مرا باز، نگارا

1
1931

ا > ای ترک خطا، ماه ختن، سرو خود آرا

1
1883

ا > باغبان از ما در گلزار بندیدن چرا؟

1
1763

ا > شانه زد بر روی خود چون طرهٔ دلّاله را

1
1656

ا > حلقه زد چون در دی زلفان رخ جانان را

1
1855

ا > بشکست چو زلف سیه مشکفشان را

1
1723

ا > آن روز کزان طرّه به رخ بست شکن را

1
1799

ا > ز دست خود مده ای دیده یاد زلف مشکین را

1
1674

ا > عبیدالله رئیس مرشدان و قطب ملت‌ها

تخمیسی از غزل حافظ شیرازی
2
1810

ب > ای خم زلف سیاه تو جنابش مستطاب

1
1921

ب > ساقیا سوختم بیا بشتاب

1
1848

ب > هان وفایی چه خفته‌ای دریاب

2
1667

ب > خوش همی غلتد به رویش طرّهٔ پر پیچ و تاب

1
1782

ب > صبا از من بگو با آن مه نامهربان امشب

1
1905

ب > مرا بی تاب داری هر دم ای زلف بتاب امشب

2
1737

ت > گوشهٔ چشمِ توام گوشه‌نشین کرد ز خود

1
1733

ت > طرّه از باد وزان لرزان به روی دلبر است

1
1693

ت > ای رخ و زلفت شب تاریک و روز روشن است

1
1817

ت > ای فتنهٔ عالم به نگاه! این چه جمال است؟

1
1664

ت > ای آن که خطت سبز، لبت آب حیات است

1
1633

ت > گر کائنات نامه شود صد هزار بار

1
1614

ت > زلف مشکین بین که بر عارض پریشان کرده است

1
1709

ت > ای به یادت عاشقان را هر نفس

1
1676

ت > بر دل و بر دیده گفتم: هر کجا خواهی بیا

1
1656

ت > قلم به دست من اندر سواد خطه‌ی نظم

1
1663

ت > ای راحتِ دل، قوتِ روان، لعلِ لبانت

1
1244

ت > خطا گفتم که زلفت مشک چین است

1
1240

ت > به راه دوست کسی سر نهد سبک بار است

1
1345

ت > دلبری دارم که در عالم نظیرش کمتر است

1
1261

ت > ای بت چین ای بلای جان خط و خالت

1
1125

ت > به فریادم رس ای جان عزیز! آن لعل شیرینت

1
1213

ت > کشیده طرّه سر از اختیار عارض قامت

2
1190

د > رفتم کنارش امروز جا گوشواره‌ام داد

1
1258

د > دل که با طرّه‌ی جانان سر سودا دارد

1
1277

د > بگذار تا بگریم در دیر راهبانان

1
1120

د > جز سر زلف تو دل که راه ندارد

1
1151

د > هر شام و سحر روی تو دیدن مزه دارد

1
1186

د > دو هفت سال ریاضات خاک شمزینان

1
1256

د > سیه شد زلف با خورشید رو تا آشنایی خودنمایی کرد

1
1232

د > بر چهره زلف خویش، پر از پیچ و تاب کرد

1
1224

د > بتم چو طرّه به رخسار خود فشان می‌کرد

1
1018

د > حسنت به فتح کشور دل اهتمام کرد

1
1115

د > چشم سیاه مستت با ما ببین چه‌ها کرد

2
1275

د > آن شکر خنده به وصل، دهنم شاد نکرد

1
1056

د > به جان آمد دلم تا کی دل، ای جان، بی دوا باشد

1
1060

د > شادی من نه به خلد و نه به کوثر باشد

1
1023

د > دل دیوانه‌ای دارم دمی بی غم نخواهد شد

1
1154

د > مرا که دوش دو چشم از غم نگار تر آمد

1
1097

د > دوش اندر میکده چون و چه زیبا زدند

4
1091

د > شکل و بالای تو را، یارب، چه شیرین بسته‌اند

1
1030

د > در ازل سنبل گیسوی تو را شانه زدند

1
1171

د > بت من طرّه چو بر برگ سمن بر شکند

1
985

د > من توبه ز هر چه شیخ گوید پس ازین

1
1127

د > مستانه چو از میکده بیرون آید

1
1103

س > ای شکر اگر وانرسی خال مگس

1
1020

م > جانا شب دوش مرغکی غالیه فام

1
1144

م > خوشا روزی ز دنیا در به در بم

1
1232

م > نگارینم! دل و جانم! حبیبم!

1
1143

م > هم چو شاهین به هوس بال و پری بگشادم

1
1087

م > رنجیدهٔ یاران ز دوران گله دارم

1
1130

م > من که در گوشه کاشانه دلی خوش دارم

1
1210

م > به خیال تو به هر جای که من می‌نگرم

1
1244

م > گر من سوخته بر شاهد خوبان برسم

1
1239

م > به کویِ یار هر دم از فراقِ یار می‌نالم

1
1157

م > ای آفت دل بلای جانم!

1
1148

م > بی تو ای دوست ندانم که چه گویم چونم

1
1044

ن > السلام ای باغ رویت «جنت المأوا» ی من

2
1108

ن > یار ارمنی مذهب! شوخ عیسوی ملت

1
1620

و > ای تطاول بین که از دست شب یلدا کشم

2
1027

و > ای دلبرا! ای دلبرا! جانم فدای جان تو

2
1050

ه > فدای جان پاکت ای غلام در به در کرده

1
959

ه > مرا تحیر از آن زلف و روی و نرگس مست است

1
992

ی > شب است این زلف، یا روز جدایی؟

2
1009

ی > ای روی تو ابروی تو وان دو لب شیرین

1
1050

ی > نمی‌دانم چرا ای دیده چندین خون فشان هستی؟

4
1015

ی > کرم خواندی، ستم راندی، وفا گفتی، جفا کردی

2
1056

ی > ندانم با وفاداران جفا کاری چرا کردی؟

2
1055

ی > گفتم به بت ساده: که ای ترک خجندی

1
978

ی > در هر دو جهان گر اثر عشق نبودی

1
1008

ی > شنیدم کز وفایی لطف کردی یاد فرمودی

1
1116

ی > سیبا به نزاکت تو نازم

2
999

ی > ای به مصر سودایت صد عزیز قربانی

1
973

ی > دریغ عهد گل و عاشقی و روز جوانی

1
939

مثنوی > مثنوی پیک صبا

8
1202

ساربان! ای مهربان محمل کش، ای چون من هزار

6
1454

تک بیتی > در سفره‌ی دونان نکند روی «وفایی»

1
999