ای تطاول بین که از دست شب یلدا کشم
از کتاب:
دیوان وفایی (اشعار فارسی)
اثر:
وفایی (1844-1902)
2 دقیقه
269 مشاهده
.....................متن نامشخص
....................متن نامشخص
ای تطاول بین که از دست شب یلدا کشم
ای امید ناامیدان، ای پناه بی کسان
ناامید و بی کسم دست من و دامان تو
من نگویم آن کسم در آستانت جلوه گر
یا ز گستاخی سگ کوی توام خاکم به سر
این قدر گویم به زاری تا توانم این قدر
ای امید ناامیدان، ای پناه بی کسان
ناامید و بی کسم دست من و دامان تو
چون تو را دانسته‌ام از رحمت پروردگار
رحمتی کن رحمتی، ای رحمت حق زینهار
آیت «لا تقنطوا من رحمة اللهعربی» گوش دار
ای امید ناامیدان، ای پناه بی کسان
ناامید و بی کسم دست من و دامان تو
ای که می‌دانی که قلب مؤمنان عرش خداست
تا دلی را بشکنی .......متن نامشخص بودن رواست
یک نظر زان حضرتم از روی رحمت التجاست
ای امید ناامیدان، ای پناه بی کسان
ناامید و بی کسم دست من و دامان تو
دست گیرا! دست گیرم، ره نمایا! ره دهید
چون تویی درمان دردم چارهٔ دردم کنید
ای امید خود «وفاییتخلص» را مفرما ناامید
ای امید ناامیدان، ای پناه بی کسان
ناامید و بی کسم دست من و دامان تو