ای راحتِ دل، قوتِ روان، لعلِ لبانت
لە کتێبی:
دیوان وفایی (اشعار فارسی)
بەرهەمی:
وەفایی (1844-1902)
1 خولەک
763 بینین
ای راحتِ دل، قوتِ روان، لعلِ لبانت
خون شد دلِ مسکین ز غمِ سروِ روانت
دورم ز تو و بیخبر از خویش و لیکن
پیشِ منی و هیچ نبینم ز نشانت