دیوان صافی (اشعار فارسی)

ا > چه شکر گویمت ای خالق زمين و سما

غزل

1

1330

ا > در غایت شرمندگی سر بر ندارم ای خدا

غزل

1

1363

ا > الا ای احمد سرور تویی از سروران یکتا

غزل

1

1151

ا > می خوارم از روز ازل ساقی تو پر کن جام ما

غزل

1

1120

ا > سرکشی خوی توست باعث آزار ما

غزل

1

1216

ا > اگر دانستمی یاران مراق این جدائی را

غزل

1

1092

ا > سر بر ندارم از در آن دلبر نایاب ما

غزل

1

1136

ا > آتش عشق چون زدی بر جگر کباب را

غزل

1

1264

ا > ساقیا برخیز و بازم ده شراب ناب را

غزل

1

1229

ا > من که مفتون نگارم شاه خوبانم کجا؟

غزل

1

1104

ا > هر چه کنی بکن، مکن سرزدکی نگار ما

غزل

1

1392

ا > ای صنم تا چند باشم خانه ویران شما؟

غزل

1

1153

ا > الا ای ساقی مهوش به اسرار می صهبا

غزل

1

1252

ا > بنوازد اگرم شاه به دربانی را

غزل

1

1077

ا > یار ما چون نکند یاد نیکو نامی را

غزل

1

1093

ا > ساقی به عشق سپرده بادهٔ لعل فام را

غزل

1

1071

ا > از در مرانید چون من گدا را

غزل

1

1089

ا > شب تار است روزم از هوای ماه سیما را

غزل

1

1101

ا > دیده چو دل دیده‌یی ساقی مستانه را

غزل

1

1198

ب > شدم مستغرق عصیان یا رب

غزل

1

1146

ب > از آتش هجران دوست، آید ز دل بوی کباب

غزل

1

1100

ب > باری به سوی ما نگر ای دلبر عالی نسب

غزل

1

1090

ب > بازم هوس باده‌پرستی دهد آن لب

غزل

1

1029

ب > بهر خدا نگار من، روی ز عاشقان متاب

غزل

1

1084

ب > ابر سیاه زلف او گشت حجاب آفتاب

غزل

1

1071

ب > از دل حریق نارم و از دیده غرق آب

غزل

1

1083

ب > ای روی تو از بهشت شد باب

غزل

1

1049

ب > رونق رخسار او در روی خوبان داده تاب

غزل

1

1068

ب > درج وفای عشق است، درگاه باز اشهب

غزل

1

1095

ت > ای رشتهٔ مویت همه تاتای محبت

غزل

1

1038

ت > از جدول ابرویت مانی شده حیرانت

غزل

1

1134

ت > کافر عشقیم و اسلامی مرا در کار نیست

غزل

1

1231

ت > بازم ز فراقت ای گل مست

غزل

1

1122

ت > سر دادن از بهر تو هر شاه و وزیر است

غزل

1

1009

ت > در سرم مو نیست یاران جمله خاشاک غمست

غزل

1

1011

ت > بی گل روی نگارم گلشن ما گلخن است

غزل

1

1018

ت > بر سرم گر صد هزاران جور یار آید خوش است

غزل

1

1212

ت > بی تو هر لحظه مرا ساعت و ساعت ماهی است

غزل

1

1145

ت > ساقیا می ده دلم آرام نیست

غزل

1

1210

ت > گرچه دوریم ز تو لیک نشانم باقی است

غزل

1

1108

ت > شهسواری دارم اندر دو جهان ممتاز اوست

غزل

1

1243

ت > گنج توحید ز ازل این دل ویرانهٔ ماست

غزل

1

1130

ت > از حیات دهنت خشک لبانم ای دوست

غزل

1

1057

ت > به روی گل نگرانم که روی یار گل است

غزل

1

1125

ت > الا ای ساقی دل مهجور یارست

غزل

1

1098

ت > بر سرم افتاده یاران در ازل غوغای دوست

غزل

1

1125

ت > روز عید آمد نهم سر بر سر میدان دوست

غزل

1

1109

ت > قسمتم چون به سر کوی بتان افتاده است

غزل

1

1062

ت > دل چو کشتی است به طوفان بلا افتاده است

غزل

1

1140

ت > ساقیا باده بده باز دلم بیمار است

غزل

1

1105

ت > من که جانانه پرستم چه باکم خلق است؟

غزل

1

1057

ت > بی وجودت صنما گلشن ما گلخان است

غزل

1

1207

ت > دل ز آه سینه در تاب و تب است

غزل

1

1104

ت > چه باک از همه عالم که کار ما عشق است

غزل

1

1181

ت > دل ماتم زده در عشق تو چون حیران است

غزل

1

1148

ت > چون شور می و ساقی مرا حال مدامست

غزل

1

987

ث > درد هجران نگارم کی سر آید الغیاث

غزل

1

1039

ث > بازم هوای یار وفادار الغیاث

غزل

1

1152

ث > از فراق جان جانان دیده گریان الغیاث

غزل

1

1092

ث > رهنمایان شریعت جمله در فرمان غوث

غزل

1

1039

ج > نگارم از شه خوبان همی ستاند باج

غزل

1

1215

ح > از تیر غمش شد هدف این سینهٔ مجروح

غزل

1

1008

خ > دل گشت فدای یار فرّخ

غزل

1

1015

خ > دل کرد سر مرا به نثار سر آن شوخ

غزل

1

1160

د > از درد بی دوایم یارم خبر ندارد

غزل

1

1124

د > رفیقان دست از جانم بدارید

غزل

1

1053

د > یار نو رسته بگو بهر چه دل شیدا کرد؟

غزل

1

1089

د > باز شور کوی جانان خودم در سر فتاد

غزل

1

1065

د > حالم به شیدایی فتاد، عشق است هر چه باد باد

غزل

1

1027

د > ز تاب درد هجرانم، مرا نام و نشان گم شد

غزل

1

1067

د > غم و اندوه چرخ واژگون خیلی جنونم کرد

غزل

1

1102

د > مژده ای بلبل شیدا که گل اندام رسید

غزل

1

1105

د > دانیم که عمر از شب هجران بسر آید

غزل

1

1031

د > آن نگار مهوشم چون زلف پیچ و تاب داد

غزل

1

1166

د > این دل دیوانه چندان ناله و شبگیر کرد

غزل

1

1006

د > ز نوک غمزه‌ات تن خانهٔ زنبور می‌گردد

غزل

1

1266

د > محبت مایهٔ رسوایی بسیار می‌گردد

غزل

1

1317

د > مژده ده این دل معلول که دلدار آید

غزل

1

1098

د > ز دست نفس بد فریاد پریشان گشته‌ام بر باد

غزل

1

1026

ذ > ای پیک ببر بیار کاغذ

غزل

1

1153

ر > ای سرو چه مانی به قد یار وفادار

غزل

1

1132

ر > در همه عمر تو را سیر ندیدم ای یار

غزل

1

956

ر > بلبلم، شیدا دلم، عشق گلم، همرنگ یار

غزل

1

1017

ر > ای صبا ای قاصد عشاق زار

غزل

1

1066

ز > خوابم نماند بر سر فکرش شب دراز

غزل

1

941

س > این آتش عشقت به دلم هست نه هر کس

غزل

1

1002

ش > ای یار مکن مرا فراموش

غزل

1

1069

ش > به در کردم ز لوح دل خطای ننگ آمیزش

غزل

1

935

ش > رفیقانم دل دیوانه آتش

غزل

1

1014

ص > ز بحر عشق تو هرگز نمی‌شویم خلاص

غزل

1

1009

ض > نداشت هر که دل در هوای آن عارض

غزل

1

937

ط > شد پاسبان گنج به دور عذار خط

غزل

1

973

ظ > کس بهره ندیده است به این سایهٔ واعظ

غزل

1

970

ع > جانا به درت چیست که عالم شده جامع؟

غزل

1

901

غ > باز اوفتاد بر سرم از غم هوای باغ

غزل

1

906

ف > ای که زده است طعنها بر گهران در صدف

غزل

1

1013

ق > دلبر نازپرورم ابروی جفت کرد طاق

غزل

1

938

ق > تا به کی سودای سرای دل درین بازار عشق

غزل

1

979

ک > یاران چه بود چارهٔ درد دل غمناک؟

غزل

1

884

ل > این خط و خال تو ای یار نو نهال

غزل

1

865

م > ز بیداد فراقت پادشاه دل گدا کردم

غزل

1

875

م > در کون بجز یاد رخ یار نداریم

غزل

1

1023

م > پیش که بخواهم داد از دست غم یارم

غزل

1

879

م > با دل یوسف نژادم میل زندانی کنم

غزل

1

1057

م > الا ای دهر دون پرور تو دادی خانه بر بادم

غزل

1

840

م > مایهٔ تنگ دلی زان می صهبا دادم

غزل

1

866

م > ز سنگ عشق مهرویان شکسته دست ادراکم

غزل

1

815

م > حمد لله که یک ماه و دو پروین داریم

غزل

1

843

م > دیده بینا کنم و روی نگاری بینم

غزل

1

847

م > دل به عشق تو دهم صبر به یکجا فگنم

غزل

1

835

م > بده ساقی می روز الستم

غزل

1

894

م > نمی‌دانم چه احوالست در دل خود چها دارم

غزل

1

876

م > ز درد دوری جانان همیشه باده می‌نوشم

غزل

1

877

م > ای بسا هست در آتشگدهٔ هجرانم

غزل

1

842

م > یا الهی چه شود باری به دلدار رسم

غزل

1

838

م > من که همواره سگ کوی شه گیلانم

غزل

1

923

م > بی شمع جمال دوست چون پروانه می‌گردم

غزل

1

887

م > تو کجایی ای نگارا؟ به کجا صدا تو جویم؟

غزل

1

882

ن > ای ساقی بزم الست ما را به جام شاد کن

غزل

1

931

ن > ای شاهد درگاه حق باری در از ما باز کن

غزل

1

854

ن > جام می تو بر کف نه ساقی رو به شیدا کن

غزل

1

839

ن > گریه به حال دل کند مردم دیده‌های من

غزل

1

879

و > بهار آمد چو بلبل زار مینالم که یارم کو؟

غزل

1

1029

و > پی آباد این دیر فنا ویران شدم یاهو

غزل

1

961

ه > یاران ز عشق اویم تا چند این ملامه؟

غزل

1

917

ه > دل ما عالم لاهوت بود کاشانه

غزل

1

964

ه > دیوانه و مستم کرد بوی خوش میخانه

غزل

1

1007

ه > از نکهت نگارم گویا سحر دمیده

غزل

1

975

ه > ای جلوه‌گاه عشقت از غم نیارمیده

غزل

1

935

ه > ای که چشم تو مرا هم می و هم پیمانه

غزل

1

1034

ی > ای زبدهٔ مهرویان تا چند نمی‌آیی

غزل

1

956

ی > ای جدول ابرویت طعنه زده از مانی

غزل

1

1029

ی > جان فدای قدمت ای مفخر آل نبی

غزل

1

1039

ی > بده ساقی شراب ارغوانی

غزل

1

1155

ی > چه خوشست من بمیرم تو به سر مزارم آیی

غزل

1

1340

ی > غیر جانم چون ندارم نقد رویت را بهایی

غزل

1

971

ی > ای گوهر یکدانهٔ اسرار الهی

غزل

1

1037

ی > ای به لب کوثر و هم چشمهٔ حیوان داری

غزل

1

983

ی > ای مونس پروانه پروا نشدی آری

غزل

1

1078

ی > یا که بر چشمم جمال یار بودی کاشکی

غزل

1

1022

ی > عصات‌ عشق یارم من چه دانم از مسلمانی

غزل

1

974

قصیده‌ی بحر نبوت

قصیده

2

1021

مثنوی از سیاق شیخ مثنوی شیخ جلال الدین رومی و مخالفهٔ او از بحث نی و دل

مثنوی

1

1008

مربع > زان روز جمال توم اندر نظر افتاد

مربع

2

1049

مربع > هرگز نرسد سرو به بالای محمد

مربع

1

1008

مربع > شکوه از یار مگویید به اغیار الا

مربع

2

981

مربع > بیرون شدم از صومعه المنة لله

مربع

2

992

مربع > رفیقان همتی، فریاد، زاری

مربع

1

1050

تخمیس > مخمس صافی بر غزل «شیخ رضا» در مدح حضرت غوث الوری الشیخ عبدالقادر الگیلانی «قدس سره»

مخمس

2

1737

بەشی تورکی > اولور ساقی میء عشقنده در اول بادهٔ صهبا

غزل

1

1534

بەشی تورکی > گو کل کاشانه سن چکمکته بر درج امانت وار

غزل

1

1413

بەشی تورکی > صانمه‌ ای خواجه که بو عشق فنا سودا در

غزل

1

1399

بەشی تورکی > گوگلمز‌ یاره‌ گیدر‌ کیمسه‌ اولور‌ چار ایتسون‌

غزل

1

1439

بەشی تورکی > اختلاط ایتمه بو عالمده پریشان اوله سن

غزل

1

1414

بەشی تورکی > گو گل وار بر طلسم ایچنده اما آشکار اولمز

غزل

1

1445

بەشی تورکی > گو گل دنیای آت عقبای آل تاکه صفا اولسون

غزل

1

1440