دیوان صافی (اشعار فارسی)

ا > چه شکر گویمت ای خالق زمين و سما

غزل

1

1230

ا > در غایت شرمندگی سر بر ندارم ای خدا

غزل

1

1249

ا > الا ای احمد سرور تویی از سروران یکتا

غزل

1

1049

ا > می خوارم از روز ازل ساقی تو پر کن جام ما

غزل

1

1025

ا > سرکشی خوی توست باعث آزار ما

غزل

1

1113

ا > اگر دانستمی یاران مراق این جدائی را

غزل

1

998

ا > سر بر ندارم از در آن دلبر نایاب ما

غزل

1

1020

ا > آتش عشق چون زدی بر جگر کباب را

غزل

1

1158

ا > ساقیا برخیز و بازم ده شراب ناب را

غزل

1

1129

ا > من که مفتون نگارم شاه خوبانم کجا؟

غزل

1

1008

ا > هر چه کنی بکن، مکن سرزدکی نگار ما

غزل

1

1262

ا > ای صنم تا چند باشم خانه ویران شما؟

غزل

1

1050

ا > الا ای ساقی مهوش به اسرار می صهبا

غزل

1

1147

ا > بنوازد اگرم شاه به دربانی را

غزل

1

984

ا > یار ما چون نکند یاد نیکو نامی را

غزل

1

1007

ا > ساقی به عشق سپرده بادهٔ لعل فام را

غزل

1

983

ا > از در مرانید چون من گدا را

غزل

1

997

ا > شب تار است روزم از هوای ماه سیما را

غزل

1

1010

ا > دیده چو دل دیده‌یی ساقی مستانه را

غزل

1

1099

ب > شدم مستغرق عصیان یا رب

غزل

1

1027

ب > از آتش هجران دوست، آید ز دل بوی کباب

غزل

1

1010

ب > باری به سوی ما نگر ای دلبر عالی نسب

غزل

1

997

ب > بازم هوس باده‌پرستی دهد آن لب

غزل

1

938

ب > بهر خدا نگار من، روی ز عاشقان متاب

غزل

1

974

ب > ابر سیاه زلف او گشت حجاب آفتاب

غزل

1

989

ب > از دل حریق نارم و از دیده غرق آب

غزل

1

993

ب > ای روی تو از بهشت شد باب

غزل

1

953

ب > رونق رخسار او در روی خوبان داده تاب

غزل

1

956

ب > درج وفای عشق است، درگاه باز اشهب

غزل

1

993

ت > ای رشتهٔ مویت همه تاتای محبت

غزل

1

948

ت > از جدول ابرویت مانی شده حیرانت

غزل

1

1034

ت > کافر عشقیم و اسلامی مرا در کار نیست

غزل

1

1118

ت > بازم ز فراقت ای گل مست

غزل

1

1027

ت > سر دادن از بهر تو هر شاه و وزیر است

غزل

1

919

ت > در سرم مو نیست یاران جمله خاشاک غمست

غزل

1

919

ت > بی گل روی نگارم گلشن ما گلخن است

غزل

1

928

ت > بر سرم گر صد هزاران جور یار آید خوش است

غزل

1

1122

ت > بی تو هر لحظه مرا ساعت و ساعت ماهی است

غزل

1

1059

ت > ساقیا می ده دلم آرام نیست

غزل

1

1117

ت > گرچه دوریم ز تو لیک نشانم باقی است

غزل

1

1021

ت > شهسواری دارم اندر دو جهان ممتاز اوست

غزل

1

1152

ت > گنج توحید ز ازل این دل ویرانهٔ ماست

غزل

1

1040

ت > از حیات دهنت خشک لبانم ای دوست

غزل

1

974

ت > به روی گل نگرانم که روی یار گل است

غزل

1

1026

ت > الا ای ساقی دل مهجور یارست

غزل

1

1015

ت > بر سرم افتاده یاران در ازل غوغای دوست

غزل

1

1033

ت > روز عید آمد نهم سر بر سر میدان دوست

غزل

1

1003

ت > قسمتم چون به سر کوی بتان افتاده است

غزل

1

966

ت > دل چو کشتی است به طوفان بلا افتاده است

غزل

1

1045

ت > ساقیا باده بده باز دلم بیمار است

غزل

1

1004

ت > من که جانانه پرستم چه باکم خلق است؟

غزل

1

967

ت > بی وجودت صنما گلشن ما گلخان است

غزل

1

1113

ت > دل ز آه سینه در تاب و تب است

غزل

1

1002

ت > چه باک از همه عالم که کار ما عشق است

غزل

1

1094

ت > دل ماتم زده در عشق تو چون حیران است

غزل

1

1027

ت > چون شور می و ساقی مرا حال مدامست

غزل

1

906

ث > درد هجران نگارم کی سر آید الغیاث

غزل

1

948

ث > بازم هوای یار وفادار الغیاث

غزل

1

1064

ث > از فراق جان جانان دیده گریان الغیاث

غزل

1

1007

ث > رهنمایان شریعت جمله در فرمان غوث

غزل

1

952

ج > نگارم از شه خوبان همی ستاند باج

غزل

1

1121

ح > از تیر غمش شد هدف این سینهٔ مجروح

غزل

1

920

خ > دل گشت فدای یار فرّخ

غزل

1

930

خ > دل کرد سر مرا به نثار سر آن شوخ

غزل

1

1064

د > از درد بی دوایم یارم خبر ندارد

غزل

1

1020

د > رفیقان دست از جانم بدارید

غزل

1

965

د > یار نو رسته بگو بهر چه دل شیدا کرد؟

غزل

1

1002

د > باز شور کوی جانان خودم در سر فتاد

غزل

1

959

د > حالم به شیدایی فتاد، عشق است هر چه باد باد

غزل

1

935

د > ز تاب درد هجرانم، مرا نام و نشان گم شد

غزل

1

975

د > غم و اندوه چرخ واژگون خیلی جنونم کرد

غزل

1

1015

د > مژده ای بلبل شیدا که گل اندام رسید

غزل

1

1004

د > دانیم که عمر از شب هجران بسر آید

غزل

1

947

د > آن نگار مهوشم چون زلف پیچ و تاب داد

غزل

1

1077

د > این دل دیوانه چندان ناله و شبگیر کرد

غزل

1

913

د > ز نوک غمزه‌ات تن خانهٔ زنبور می‌گردد

غزل

1

1148

د > محبت مایهٔ رسوایی بسیار می‌گردد

غزل

1

1213

د > مژده ده این دل معلول که دلدار آید

غزل

1

1002

د > ز دست نفس بد فریاد پریشان گشته‌ام بر باد

غزل

1

933

ذ > ای پیک ببر بیار کاغذ

غزل

1

1061

ر > ای سرو چه مانی به قد یار وفادار

غزل

1

1043

ر > در همه عمر تو را سیر ندیدم ای یار

غزل

1

865

ر > بلبلم، شیدا دلم، عشق گلم، همرنگ یار

غزل

1

923

ر > ای صبا ای قاصد عشاق زار

غزل

1

970

ز > خوابم نماند بر سر فکرش شب دراز

غزل

1

849

س > این آتش عشقت به دلم هست نه هر کس

غزل

1

908

ش > ای یار مکن مرا فراموش

غزل

1

977

ش > به در کردم ز لوح دل خطای ننگ آمیزش

غزل

1

845

ش > رفیقانم دل دیوانه آتش

غزل

1

922

ص > ز بحر عشق تو هرگز نمی‌شویم خلاص

غزل

1

880

ض > نداشت هر که دل در هوای آن عارض

غزل

1

851

ط > شد پاسبان گنج به دور عذار خط

غزل

1

871

ظ > کس بهره ندیده است به این سایهٔ واعظ

غزل

1

887

ع > جانا به درت چیست که عالم شده جامع؟

غزل

1

810

غ > باز اوفتاد بر سرم از غم هوای باغ

غزل

1

818

ف > ای که زده است طعنها بر گهران در صدف

غزل

1

914

ق > دلبر نازپرورم ابروی جفت کرد طاق

غزل

1

850

ق > تا به کی سودای سرای دل درین بازار عشق

غزل

1

888

ک > یاران چه بود چارهٔ درد دل غمناک؟

غزل

1

800

ل > این خط و خال تو ای یار نو نهال

غزل

1

774

م > ز بیداد فراقت پادشاه دل گدا کردم

غزل

1

796

م > در کون بجز یاد رخ یار نداریم

غزل

1

933

م > پیش که بخواهم داد از دست غم یارم

غزل

1

798

م > با دل یوسف نژادم میل زندانی کنم

غزل

1

950

م > الا ای دهر دون پرور تو دادی خانه بر بادم

غزل

1

752

م > مایهٔ تنگ دلی زان می صهبا دادم

غزل

1

766

م > ز سنگ عشق مهرویان شکسته دست ادراکم

غزل

1

732

م > حمد لله که یک ماه و دو پروین داریم

غزل

1

758

م > دیده بینا کنم و روی نگاری بینم

غزل

1

751

م > دل به عشق تو دهم صبر به یکجا فگنم

غزل

1

746

م > بده ساقی می روز الستم

غزل

1

804

م > نمی‌دانم چه احوالست در دل خود چها دارم

غزل

1

794

م > ز درد دوری جانان همیشه باده می‌نوشم

غزل

1

785

م > ای بسا هست در آتشگدهٔ هجرانم

غزل

1

759

م > یا الهی چه شود باری به دلدار رسم

غزل

1

748

م > من که همواره سگ کوی شه گیلانم

غزل

1

827

م > بی شمع جمال دوست چون پروانه می‌گردم

غزل

1

799

م > تو کجایی ای نگارا؟ به کجا صدا تو جویم؟

غزل

1

789

ن > ای ساقی بزم الست ما را به جام شاد کن

غزل

1

838

ن > ای شاهد درگاه حق باری در از ما باز کن

غزل

1

750

ن > جام می تو بر کف نه ساقی رو به شیدا کن

غزل

1

742

ن > گریه به حال دل کند مردم دیده‌های من

غزل

1

781

و > بهار آمد چو بلبل زار مینالم که یارم کو؟

غزل

1

918

و > پی آباد این دیر فنا ویران شدم یاهو

غزل

1

850

ه > یاران ز عشق اویم تا چند این ملامه؟

غزل

1

829

ه > دل ما عالم لاهوت بود کاشانه

غزل

1

875

ه > دیوانه و مستم کرد بوی خوش میخانه

غزل

1

901

ه > از نکهت نگارم گویا سحر دمیده

غزل

1

877

ه > ای جلوه‌گاه عشقت از غم نیارمیده

غزل

1

843

ه > ای که چشم تو مرا هم می و هم پیمانه

غزل

1

938

ی > ای زبدهٔ مهرویان تا چند نمی‌آیی

غزل

1

864

ی > ای جدول ابرویت طعنه زده از مانی

غزل

1

939

ی > جان فدای قدمت ای مفخر آل نبی

غزل

1

948

ی > بده ساقی شراب ارغوانی

غزل

1

1058

ی > چه خوشست من بمیرم تو به سر مزارم آیی

غزل

1

1214

ی > غیر جانم چون ندارم نقد رویت را بهایی

غزل

1

885

ی > ای گوهر یکدانهٔ اسرار الهی

غزل

1

940

ی > ای به لب کوثر و هم چشمهٔ حیوان داری

غزل

1

890

ی > ای مونس پروانه پروا نشدی آری

غزل

1

992

ی > یا که بر چشمم جمال یار بودی کاشکی

غزل

1

936

ی > عصات‌ عشق یارم من چه دانم از مسلمانی

غزل

1

873

قصیده‌ی بحر نبوت

قصیده

2

931

مثنوی از سیاق شیخ مثنوی شیخ جلال الدین رومی و مخالفهٔ او از بحث نی و دل

مثنوی

1

900

مربع > زان روز جمال توم اندر نظر افتاد

مربع

2

957

مربع > هرگز نرسد سرو به بالای محمد

مربع

1

923

مربع > شکوه از یار مگویید به اغیار الا

مربع

2

867

مربع > بیرون شدم از صومعه المنة لله

مربع

2

895

مربع > رفیقان همتی، فریاد، زاری

مربع

1

949

تخمیس > مخمس صافی بر غزل «شیخ رضا» در مدح حضرت غوث الوری الشیخ عبدالقادر الگیلانی «قدس سره»

مخمس

2

1625

بەشی تورکی > اولور ساقی میء عشقنده در اول بادهٔ صهبا

غزل

1

1439

بەشی تورکی > گو کل کاشانه سن چکمکته بر درج امانت وار

غزل

1

1314

بەشی تورکی > صانمه‌ ای خواجه که بو عشق فنا سودا در

غزل

1

1304

بەشی تورکی > گوگلمز‌ یاره‌ گیدر‌ کیمسه‌ اولور‌ چار ایتسون‌

غزل

1

1346

بەشی تورکی > اختلاط ایتمه بو عالمده پریشان اوله سن

غزل

1

1314

بەشی تورکی > گو گل وار بر طلسم ایچنده اما آشکار اولمز

غزل

1

1324

بەشی تورکی > گو گل دنیای آت عقبای آل تاکه صفا اولسون

غزل

1

1341