لە چاوی بەد خودا حیفزی بکا ئەو شۆخە سەرمەستە
از کتاب:
دیوانی مەحوی
اثر:
محوی (1836-1906)
1 دقیقه
2783 مشاهده
لە چاوی بەد خودا حیفزی بکا ئەو شۆخە سەرمەستە
سەریش ئەبڕێ، سەریشی لێ دەدا، هەی هەی چ سەربەستە!
بنازم بەم سەراپا نازە، بازی غەمزە تێ بەردا
ئەگەر سیمرغی بەر بێ هەم بووە یەک مورغی پەڕ بەستە
ئەسیری چاهی غەم بێ، خانە با دەربەستە بێ مەجنوون
لە خەیمەی نازدا عوشرەت دەکا لەیلا، چ دەربەستە!
بە فکرێکە کە ئەم خوونڕێژە شیری بەستە پشت ئەمڕۆ،
لە ئەستۆ دانی کێیە؟ کێ دەکا ئاخۆ کەمەر بەستە؟!
بەرەڵدا کردنی نەفست زەرەرخێزە و فەسادئەنگێز
بە ڕەحمەت بن قەدیمی ئێمە فەرموویانە: «خەر بەستە...»
قسێکی پڕ لە تەئسیری بە فرزەندی دەوت پیرێ:
عەزیزم تازە گەیوی تۆ، ئەمن باری سەفەر بەستە
لە بەر قاپی خەراباتا منی دی، عیشوەیێکی کرد
وتی: مەحویتخلص لە بادەت چی، ئەتۆ خوێنی جگەر بەستە