تا شد غم تو یارم
از کتاب:
دیوانی سەیدی
اثر:
صیدی (1785-1849)
1 دقیقه
972 مشاهده
تا شُد غم تو یارم در دل نماند شادی
«الآنَ غَيْرُ حُزْنِكَ، لا شَيْءَ فِي فُؤاديعربی»
عزم سفر چه کردم از کوی تو به ناچار
«ما حاجَتِي بِزادِ الْحُبِّ، مِنْكَ زادِيعربی»
بس روزها که تا شب نالم من، از فراقت
«كَمْ لَيْلَةٍ اِلَي الصُّبْحِ، مِنْ هِجْرِكَ اَنادِيعربی»
با عاشقان به کویت، خوش بود گفتگویت
«يا لَيْتَ كُنْتُ مِنْهُمْ، اِذْ قُلْتُ: يا عِبادِيعربی»
ما را امید وصل است، چون قصد تو فراق است
«اِنِّي لِاَجْلِ قَصْدِكَ، جاوَزْتُ مِنْ مُرادِيعربی»
«صَیدیتخلص» نوازشش کُن چون بندگان، وگرنه
«بِالْحُزْنِ وَالتَّاَسُفِ، قَدْ تاه فِي الْبُوادِيعربی»