تا شد غم تو یارم
Li pirtûka:
Dîwanî Seydî
Berhema:
Sed (1785-1849)
1 Xulek
974 Dîtin
تا شُد غم تو یارم در دل نماند شادی
«الآنَ غَيْرُ حُزْنِكَ، لا شَيْءَ فِي فُؤاديErebî»
عزم سفر چه کردم از کوی تو به ناچار
«ما حاجَتِي بِزادِ الْحُبِّ، مِنْكَ زادِيErebî»
بس روزها که تا شب نالم من، از فراقت
«كَمْ لَيْلَةٍ اِلَي الصُّبْحِ، مِنْ هِجْرِكَ اَنادِيErebî»
با عاشقان به کویت، خوش بود گفتگویت
«يا لَيْتَ كُنْتُ مِنْهُمْ، اِذْ قُلْتُ: يا عِبادِيErebî»
ما را امید وصل است، چون قصد تو فراق است
«اِنِّي لِاَجْلِ قَصْدِكَ، جاوَزْتُ مِنْ مُرادِيErebî»
«صَیدیNasnava edebî» نوازشش کُن چون بندگان، وگرنه
«بِالْحُزْنِ وَالتَّاَسُفِ، قَدْ تاه فِي الْبُوادِيErebî»