پێنجخشتەکی لەسەر هەڵبەستی «عوسمانی وەجاخی»

از کتاب:
کڵپەی دەروون
اثر:
ملا عبدالرحمانی فاتحی (1930-2002)
 3 دقیقه  196 مشاهده
ئاخ! لە دەس ئەو چاوی بازی بۆتە ئاسکی بەندەنێ
من لە دووری کوڵمی یار و، خاڵی سینە و گەردەنێ
هەر وەکوو بولبول دەناڵێ، دڵ لە گۆشەی گوڵشەنێ
«با نەژیم چی دی لە دنیا ئاگرێکم بەر دەنێ
چونکە میعادی فیراقە، کۆچ و کۆچبار لێ دەنێ»
مات و خەمبار و پەشێوم، زیز بووە لێم پێکەنین
گوڵشەنی چۆڵ کرد بە جارێ، گوڵعوزاری نازەنین
وا لە حەسرەت کۆچی دڵبەر، هەر دەکەم گریان و شین
«باخ و گوڵزار و چەمەن کەوتوونە شین و گوڵ وەرین
وا هەزار داستان دەگریا سوورەگوڵ بۆ سۆسەنێ»
تاری دڵ ئەوڕۆکە نەغمەی کووسی هیجرەت لێ دەدا
مەنزڵی یاران لەسەر دڵ، داخی حەسرەت لێ دەدا
پایزە دەردی جودایی باری ئەزیەت لێ دەدا
«بای خەزان دیسان لە گوڵشەن بەزمی مەینەت لێ دەدا
سۆز و ناڵەی عاشقانە، حەشر و قیامەت ڕادەنێ»
«وەزنەمکان» چەند خۆش بوو، کەلێی تێکەڵ دەبوو نوور و شوعاع
ئێستە هەر ئاوازی کوندە، جاروبار دێتە سەماع
پاک بە تاڵانی خەزان چوو، گەوهەر و زێڕ و مەتاع
«پایزە، فەسڵی خەزانە، مەوسیمێکی ئەلویداع
وشک و ڕەق دەڕوا بە بادا، هەر گیا و هەر قۆپەنێ»
ئاخ! لە دەس دەرچوو ڕەفیقان، خۆشیی و کەیف و فەڕەح
دەشتی وا خۆش چوڵ و هۆڵە، لێی نەما شەوق و شەبەح
چەندەمان لێ کرد قوماری بادە و جام و قەدەح
«چۆمی وەزنێ بوو کە جاران هەر وەکوو قەوس و قوزەح
ڕەنگ و ئەلوانی دەگۆڕی، میسلی شاری لەندەنێ»
کوانێ ڕەشماڵ و هەواری چاوکەژاڵ و ئەسمەران
کوا نەسیمی عەتری زوڵف و لار و لەنجەی دڵبەران
ئەی خەزان کوا باخ و گوڵشەن لاخ و پۆپیان هەڵوەران
«ئەی زەوی جاران کە تۆ بووی جێی هەواری دڵبەران
مەسکەنی سەد لفکەشۆڕ و بەربەموور و بەربەنێ»
چۆن نەکەم هاوار و گریان، شیوەن و شین، ناڵەناڵ
چۆڵ بووە ئەو دەشتی وا خۆش لێی نەماون دیدەکاڵ
ڕەنگی خۆشیت لا نەماوە، «وەزنە» بۆ وا بووی بەتاڵ
«تۆز و خۆڵی مەعبەرانت دەیڕفێنێ بای شەماڵ
کیژ و کوڕ ئەلحەق لە جۆشن، بۆ پەسیو و باپەنێ»
ئەی خودا تا کەی لە جەرگ و سینە ڕاچێ خاروخەس
ڕۆژ و شەو وێڵی وڵات بم، ڕۆژگار بڕوا عەبەس
شەرتە تا ماوم دڵی خۆم ناخەمە گێژاوی کەس
«چوون فەلەک خۆی بێ وەفایە قەت وەفای نابێ بە کەس
باری هیجران خۆش و ناخۆشی لەسەر دڵ دادەنێ»
زوڵفی ڕەشماری لە گەردن حەلقە حەلقە و چین بە چین
عەسکەری ڕۆم و فەڕەنگی، سەف بە سەف بێ ڕەحم و دین
وا بە غەمزەی چاوی دڵبەر، دڵ نەخۆشە و پڕ برین
«تابی جەوری هیجری یارم لێ بڕا، تێرم لە ژین
حازرم قابیز ئەگەر بێ، گیانی شیرین هەڵ کەنێ»
«فاتیحیتخلص»! جەوری زەمانە قاوەقاوت لێ دەکا
هەر وەکوو دوژمن بە تۆ بێ گورگە ڕاوت پێ دەکا
دەردی دووری دەوری داوی سەیرە چاوت لێ دەکا
«پەیکی تەنیایی ئەوا «عوسمانشخص»، سڵاوت لێ دەکا
تا ئەبەد نایێتە دەورت جەمع و دەستەو قۆشەنێ»