ئازیز دیارەن وادەی لوامەن
از کتاب:
دیوانی مەولەوی
اثر:
مولوی (1806-1882)
2 دقیقه
6622 مشاهده
ئازیز! دیارەن، وادەی لوامەن
ئەلوەدای ئاخر ئەوەنامامەن
دەوڵەتەکەی وەسڵ پا نە زەواڵەن
جارێوتەر دیدەن باڵات مەحاڵەن
سا دڵم وەش کەر وە ئیلتیفاتێ
بدیە وە لاوە، بوینووت ساتێ
با بەیۆ شنۆی شیرین ڕازەکەت
گۆش دەرۆ لادێ مەینەت گازەکەت
ئاخر سەفەرەن، ڕا خەیلێ دوورەن
مەنزڵ بێ پایان تۆشە زەروورەن
دینت تۆشەی چەم، مەیلت تۆشەی دڵ
ڕازت تۆشەی گۆش، مەنزڵ وە مەنزڵ
کێ زانۆ چۆن بۆ ئەی دنیای فانی؟
با ببۆ نە بەین گەردن ئازادی!
من شەوێ ناڵەم جۆش ئاوەردەبۆ
سەگی ئاسانەت بێدار کەردە بۆ
یا ناستەبۆ سەیل دیدەم، نەفەسێ
نەسیم گەرد پات بەرۆ پەی کەسێ
جەمینت زەحمەت نیگام کێشابۆ
کەفی پات وە خار دیدەم ئێشابۆ
یا کەردەبۆ دڵ دێوانەی دڵ تەنگ
وەختی نیشانەی دڵان پەی خەدەنگ
پەلەپەل پەی زەوق زامێ وە تیرت
ئازار دابۆ تای زوڵفی زنجیرت
یا خۆ تۆ دابۆت وە دڵ مەزەی مەرگ
تیری خەدەنگت دابۆ نەتۆی جەرگ
یا مەڕدەبۆت دڵ دێوانەی دڵگیر
جە تیرئەندازی کەردەبۆت تەقسیر
یا نەدابۆت تۆز گەردی پاڵاکەت
پەرێ سورمەی چەم سفتەی باڵاکەت
تۆ بویەر جە من، من زوو ویەردم
هیممەت بۆ، ها ژار مەحروومیت وەردم
چەپگەرد پەی دووریت شانا مۆرەی نەرد
وە زاهر «بانە»ش وە بەهانە کەرد
تا فەڵەک پەیمان نە بەهانە بۆ
ئەر سەد بانە بۆ، باز شوکرانە بۆ
ئەر فرسەتش دا پەی دڵ خەمینت
عومرێ دووبارەن جارێوتەر دینت
وەر ناستش، ئازیز! تۆ وە سڵامەت
دیدەنی دیدار کەوت ئەو قیامەت!