ئاوڕێک بۆ دواوە
بۆ ساڵی ١٩٣٤
از کتاب:
دیوانی شێخ نووری
اثر:
شیخ نوری شیخ صالح (1896-1958)
1 دقیقه
614 مشاهده
ئەی «ژیان»، ئەی ئەمەلی تائیفەی پیر و جوان!
ئەی بەبێ تۆ، شەوی دەیجوورە هەموو ڕۆژی ژیان
هیچ مەوەستە لە دەسا تا دەگەیە «زەردیاوامکان»
ئەم دوو سێ شیعرە بەدیاری بەرە خزمەتی «گۆرانشخص»
بڵێ: ئەی نازری ئەو دیمەنە جوانەی قەرەداغ
دوور لە دەرد و لە پەژارە، لە خەم و میحنەت و ئاخ!
باوکم ئەو وەختە ئەدیبێ بوو لە ڕێزەی ئودەبا
مەلەوانێکی بەقودرەت بوو لە دەریای ئەدەبا
ئەو دەمە شیعری دەوت، هۆش و شعوورێکی هەبوو
سەر و دڵخۆش و ڕەحەت، کەیف و سروورێکی هەبوو
ئێستە کۆماوەتەوە پشتی بەسەر جەدوەلدا
قسمەتی خۆی ئەمە بوو، هەر لە دەمی ئەوەلدا
ڕۆژ و شەو فیکری بە نووسینی حیساباتەوەیە
شەو و ڕۆژ زیکری بە تەسدیدی ئەماناتەوەیە
شیعری بیکری بووەتە تەسفییەی تەسلیفات
وێرد و زیکری بووە بە تەحشیەی تەحویلات
جەدوەلی مولحەق و تەسوییەی ناو ئازاری
بووەتە قافیە و میسرەعی مەعنیداری