پەشێو وێنەی وێم نیشتەبێم خەجڵ
از کتاب:
دیوانی مەولەوی
اثر:
مولوی (1806-1882)
2 دقیقه
1585 مشاهده
پەشێو وێنەی وێم نیشتەبێم خەجڵ
دیم شادی دەس دا نە دەروازەی دڵ
واتم: نامانی هەرگیز های چێشەن؟
لەب بەردەوە چێش نامەیێ پێشەن
نە تاریکیی خەت مەعناش مەجۆشا
چون ئاوی حەیات دڵ خاسخاس نۆشا
ئاخ، قووەی زەمین دەروونم کەم بی
بووڵەکەی سفتەم سەرەڕای خەم بی
وەرنە ئەو شەونم جە سەردا مەوەشت
مەشیا کەردایێش وە ڕەوزەی بەهەشت
فەرمابێت ئیسا جەمین جامی جەم
پاسەیچە نییەن تۆ دینت وە چەم
نرخی کاڵاکەش ئاڵاتەر بییەن
سەد گیان وە پووڵێ باڵاتەر نییەن
ئارێ تا پەی ئەو من ڕۆمەن چون شەو
شەوقەن پەی خەندەی سوبحی جەبهەی ئەو
تا وە ئەڕەی دەرد دڵەی من شانەن
زەریفتەر توڕڕەی ئەو دانە دانەن
تا من دووی سفتەی جەستەم فێشتەرەن
جەلای ئاوێنەی ئەو زیادتەرەن
تا سفتەی قامەت من وسمە وەشەن
ئەبرۆی ئەو وە ڕووی دڵ کەمان کەشەن
های چێشت واتەن، وە ڕەحمەت شاد بی
مەر زووتەر کەم بی، ئیسە زیاد بی؟
ئەر جە زامی دڵ من نیگات مەکەرد
مەزانات ئەو زات ئەو وەسفی بێگەرد
ئەو ڕاز، ئەو ناز، ئەو قەوس، ئەو خەدەنگ
بییەن، هەن، مەبۆ، مەگێڵان جە ڕەنگ
حاڵش دەستە مل وە ئیستیقباڵەن
ئیستیقباڵ چەنی مازیش یەک حاڵەن
بارێ، دڵ وە خشت وێرانی ئاوان
حەقت وە دەسەن نەداری تاوان
دڵ تفڵ و ئازیز هەر ڕۆ نە شانێ
هەر لادێ تەرزێ، هەر سات نیشانێ
گا چون ستارەی تاریکەی سەحەر
گا قەمەر، گا خۆر مەیۆ وە نەزەر
گا وە بێستوون هەستیی بیناوە
حوسنش وە گوڵگوون وەش ئیستیغناوە
دەستی شیرینش ماوەرۆ وە یاد
فەرهادی نە تاق فەرقەکەی فەرهاد
گا چەرخی دیدەی سەد لەیلا فرۆش
کوورەی ناری ناز ماوەرۆ وە جۆش
تا بۆی حەرارەت مەوجی دەریای دەرد
مەجنوون وێنەی تەم بەرۆ هەردە و هەرد
خاڵۆ پەی جەلال ئەر کار سازیشەن
وادەی تەجەللای تیر ئەندازیشەن
بسم اللەعربی ئەو تیر پەڕ تێدا بەستەش
ئێد نیشانەی تەن سەد جار شکستەش
چون ڕەنگ کەرۆ زام تازە زامانم
ئاو مزۆ ئەو دەم کۆنە زامانم
زامی تەن وە تیر بەڵاش زیاتەر
ڕای ئامۆشۆی دڵ وە لاش زیاتەر