ئەی شەفیعی زەنب و عیسیان ڕەحمەتی بۆ عاڕەسات
از کتاب:
دیوانی ئەحمەدی کۆر
اثر:
احمد کور (1771-1856)
3 دقیقه
1264 مشاهده
ئەی شەفیعی زەنب و عیسیان ڕەحمەتی بۆ عاڕەسات
هەر لە ئەووەڵ تا بە ئاخر باعیسی بۆ مومکینات
هەر لە ڕۆژی ئەووەڵینی، پادشای مەککە و مەدینی
مەرهەمی جەرح و برینی، سەیدی فەخری کائینات
سەیدی فەخری کائیناتی، ئەوەڵ تۆ بووی ئاخر هاتی
ڕۆشنی سەر ڕووی بیساتی، هیوای بۆ ڕۆژی عاڕەسات
هیوای ڕۆژی توند و تاڵی، بە شەوکەت و خۆش جەماڵی
نووری سونعی لایەزالی، قوڕئانت بۆ هات بە خەڵات
قوڕئانت بۆ هات بە کەرەم، تورک و تات و ڕۆم عەجەم
دونیا سەراسەر زۆر و کەم، سەرپاکی کەوتنە خاکی پات
پاک لەژێر پێتدا کوژاون، شێخ و شاب و پیر و لاون
پاک بە عیشقی تۆ سووتاون، ساحیبی کەشف و کەڕامات
ساحیبی عەقڵ و شعووری، بە زاهیر دەڵێی بلووری
بە باتین پارچێک لە نووری، ئەی شافیعی ڕۆژی مەمات
شافیعی ڕۆژی ئاخرەتێ، خوڵقاو لە نووری قودرەتێ
شفاخوازی بۆ ئەممەتێ، سەرداری کوللی مەخلووقات
بۆ مەخلووقات تۆ سەرداری، شیوەن و گریان و زاری
هیچ کەس نییە غەیرەز باری، مەگەر ئەو ڕەحمێ بکات
ڕەحمێکم پێ بکەی خودێیە، مەلا و جاهیل و فەقێیە
هەر کەس دەفتەری خۆی پێیە، مەگەر ئەو ڕەحمێک بکات
چم بە سەر هات لە دونیایە، ئەوی چاندم لە مەزرایە
هەر چەند دەکەم وەکۆ نایە، ڕەببی تۆی ساحیب دەسەلات
ڕەببی زوو بێی بە فەریادم، خۆت بپرسی عەرز و دادم
بەشقم حاسڵ بێ مرادم، بەجارێکی بمدەی نەجات
بەجارێک نەجاتم نابێ، لە ڕۆژی يوم الحسابعربیێ
خێر و شەڕ سەربەسەر نابێ، نامێنێ مەیلی برات
چۆن دەمێنێ مەیلی بابت، لەبەر میزان و حیسابت
لە دەهشەت و لە عەزابت، دڵیان غەمگینە مەخلووقات
مەخلووقات دڵیان غەمگینە، ئاگری دۆزەخ بەتینە
کوا محەممەد شای مەدینە، بێ عیلاجێکمان بکات
عیلاجمان ناکرێ بەو حاڵە، ئەو دڵەی پڕ لە خەیاڵە
داییم پڕ لە ئاهە و ناڵە، بۆتە تەیرێکی بێ قنیات
تەیرێکی بێ پەڕ و باڵم، تەن سووتاوە وەک زوخاڵم
ئەو دەمەی خۆش بێ بە حاڵم، تێر بکەم من سەیری باڵات
سەیری باڵات کە مەفتوولە، بە ئیسمت قەسەم ڕەسوولە
بە سەگی خۆتم کە قەبووڵە، بۆ پاسەوانی دەرگات
من پاسەوانی دەرگاتم، تا لە دنیا بێ حەیاتم
مونتەزیری خاکی پاتم، چون مەتڵەبم حاسڵ دەکات
لێی دەبێ حاسڵ مرادە، هەر چی کردم لە دونیادا
زەڕەیەک نەفعم بۆ نادا، عومری درێژم چوو بە باد
چوو بە با عومری درازم، هەر ئەتۆی قەست و نیازم
مەتڵەبێکت لێ دەخوازم، قەترەیەک ئاوی حەیات
پێم عەتا کە نووری چاوە، جان فیدات بێ جیسم و ناوە
«ئەحمەدی کۆرتخلص» بۆت سووتاوە، ئارەزوویە خاکی پات