وادەی سفیدی شکۆفەی پیرین
از کتاب:
دیوانی مەولەوی
اثر:
مولوی (1806-1882)
2 دقیقه
902 مشاهده
وادەی سفیدی شکۆفەی پیرین
شکۆفەی باخچەی پیری دڵگیرین
شکۆفەی باخچەی پیری سفیدەن
سەرمایەی میوەی عیرفان هەر ئێدەن
نە باخچەی سونبوڵ تاری مووی تاردا
سپی شکۆفەی پیریم دیار دا
باقەی زوێری و زاری و دڵگیریم
پەیپەی زیاد کەرد پەژارەی پیریم
ئاخرڕۆی وەهار نەوجوانیمەن
ئەوەڵڕۆی پاییز زیندەگانیمەن
هەناسەم چون بای خەزان مەخێزۆ
پەیپەی بەرگی شاخ شادیم مەڕێزۆ
خەدەنگی باڵام چەمان کەمان وەرد
ڕاست وە نیشانەی فەنا ڕوو ئاوەرد
کەمکەم پیری خەم وە قامەت مدۆ
دەمدەم وەعدەی ڕۆی قیامەت مدۆ
پیری یەکسەر زۆر جە زانووم سەندەن
سەر وە گەردندا هەر وە زۆر مەندەن
ساقی، پام بەستەی زنجیری پیرین
دەسم دامانت وادەی دەسگیرین
چابوک بەو ڕەفتار بێدرەنگەوە
خەرامان بەو ناز باڵای شەنگەوە
جامت جەمشخص ئاسا لەبڕێز کەر جە مەی
پێم نۆشکەر وە یاد بەزمئارای کەیشخص
مەستی وە پیران جوانی مدۆ
هێزی دووبارەی زرانی مدۆ
پێمدەر تا پەیپەی پێوە هەی کەروون
رای سەختی سارای مەحشەر تەی کەروون
زرنگەی گۆشی وێم پێم ماچۆ وە تاو:
گاهێ خەبەردار، گاهێ سەرحەساو
من پەمەی غەفڵەت کەڕ کەردەن گۆشم
هیچ وەکەس نییەن نە گۆش نە هۆشم
نەی گوزەرگای تەنگ بازاری چەپگەرد
هەر کاتێ زانای ئەجەل سمکۆ کەرد
موتریب بەو نەغمەی «شانازی»تەوە
یا بەو پەردەی پاک حیجازیاعلامتەوە
بوڵەندکەر دڵسۆز سەدای دڵتەنگی
بەڵکەم بێدار بوو جەی خاوی سەنگی
های غەفڵەت تاکەی هام سەفەر ویەرد
بێدار بەر جە خاو کاروان ویەرد