پێنجخشتەکی لەسەر هەڵبەستێکی «عوسمانی وەجاخی»
از کتاب:
کڵپەی دەروون
اثر:
ملا عبدالرحمانی فاتحی (1930-2002)
3 دقیقه
456 مشاهده
ڕەفیقان تۆ خودا چاوێ بە ئەشعار و بەیانمدا
بگێڕن گوێ گرن هێندێک بە گریانی شەوانمدا
لە هاژە و قەڵبەزەی چاوم، بە ناڵینی بەیانمدا
«گوڵێکم بوو، گوڵی هیوا، لە ناو باخی ژیانم دا
کە دامەزراو و جێگیر بوو لە قەلب و ڕوح و گیانمدا»
وڵات وێرانەیە ئەمڕۆ، دڵم خانەی بەڵا و مەینەت
دڵێکم بوو لە دەستم چوو، هەزار حەیف و، هەزار حەسرەت
بناغەی یەکیەتین داڕشتبوو، زۆر خۆش و بێ ئەزیەت
«تورنجی خۆشەویستی ئەو، دڵی وا کردبووم لەتلەت
لەتێک بۆ خۆم، لەتێک بۆ ئەو، وە یاری میهرەبانم دا»
قەرار بێ تەڕ نەکەم لێوم، بە ئاوی تاڵی مەیخانە
دەبێ ئاوری دەروون کز کەم، بە ئاوی ئەو دوو چاوانە
لەبۆ یار چۆن دەبێ نەگریم؟ بە تەنیا وا لە باخانە
«چ یارێ؟ یاری تەنگانە، چ دۆستێ دۆستی جانانە
وەکوو بڕنۆ و کلاشینکۆف، هەمیشە هەر لە شانمدا»
لە دنیا تاقە یارێکم هەبوو، دڵ بۆی ببوو شەیدا
نە شیرینشخص وەک وی شیرین بوو، نە ڕووخۆش وەک گوڵم، لەیلاشخص
وەکوو مێر کۆچی کرد ڕۆیی، ئەجەل گرتی و لە عەرزی دا
«لە ناکاو بای خەزان بردی، گوڵ و دڵ کەوتە واوەیلا
پەژارەی وا نەبینراوە لە دەورانی زەمانمدا»
نە کوێستان خۆشە وەک جاران، نە سەحرا خۆشە بۆ سەیران
نە کەو دەخوێنێ قاسپەی بێ، نە ڕاوچی حازری مەیدان
نە جێژوان هەر وەکوو خۆیە، نە یاریش دێتە بەر هەیوان
«لە دنیای بێ وەفا ماوم، لە ڕەنج و مەینەتی هیجران
نییە یاوەر کە یاریم دا، لە دەردی زۆر گرانمدا»
بەرامبەر جێگەکەت دەگریم، هەناسەم ئاگر و ئاوە
لە تاوت لەتلەتە جەرگم، دڵم سوتاو و فەوتاوە
دەبێ هاوار و ڕۆڕۆ کەم، لە تاو ئەو کۆچە ناکاوە
«تەئەسوف هەر وەکوو مارێک، بە دەورم جوغزی کێشاوە
نییە دۆستێکی دڵسۆزم، لەبۆ لای خۆشی هانم دا»
بە هیوای وەسڵی یارم بووم، بچم تاوێکی بیدوێنم
بە دەستێکی مەمی بگرم، ئەوی دی لە ملی وەربێنم
کەچی ڕۆژگار موخالیف هات، دەبێ بۆخۆم بناڵێنم
«لە چۆلگەی بێ کەسی و دووری غەریبانە دەناڵێنم
ئەوەی خۆشی بێ نایبینم لە چوار چێوەی جیهانمدا»
لە دنیا ئەو کەسە مەردە، کە قەت بێ ئەمریی حەق ناکا
ژیانی خۆشەویستی خۆشە قەت ئینسانی تێر ناکا
لە ترسی مردنە دەگریم، بەڵام گریان دەوا ناکا
«ئەجەل فەرمانی یەزدانە، بە زەڕڕە پاش و پێش ناکا
تکا نابێ لە قابیز کەم، جەبم دا، یا نە قانم دا»
حەیات بێ بەسیەتی تا کەی هەوای دنیا ئەرێ تۆ چی؟
دەبێ بۆ هێند بە زەلکاوی نەزانی و جەهلدا ڕۆچی
سەرەنجام «فاتیحیتخلص» وا تۆش خەریکی تۆشەیی کۆچی
«کە دوا قۆناغ و دواڕۆژی بەشەر هەر مردنە بۆچی
ئەتۆ «عوسمانشخص» شل و هول بووی لە گریان و فوغانمدا!»