پێنجخشتەکی لەسەر هەڵبەستێکی «سووتاو»، «مەلا محەممەد ئەمینی سەقزی»
از کتاب:
کڵپەی دەروون
اثر:
ملا عبدالرحمانی فاتحی (1930-2002)
2 دقیقه
412 مشاهده
هەڵدەڕێژم تاک و تەنیا خوێنی گەش، فرمێسکی سوور
بۆ حەبیبی ڕوو بە خاڵم، دڵ دەسووتێ وەک تەنوور
توخودا چیت کرد لە من ئەی دڵبەری گەردن بلوور
«مەسحەفی ڕووت پێ نیشان دام ئایەیی فیرقەت لە دوور
قد صدقت حين قلت ليس في العشق السرورعربی»
بۆنی عەتری زولفی یارم، پەخشی کرد بادی سەبا
داخەکەم ڕۆیی، لە دەس چوو، شۆخی پڕ میهر و وەفا
بەسیەتی جەور و جەفا، ئەی یاری بێ شەرت و بەقا
«پێی نیشان دام دەردی دووری، با بمێنێ بۆ جەزا
اخذ حتما بثارى حين نحيا فى القبورعربی»
چوومە ژێر باری خەمت وەک کەشتییەک، بێ ناخودا
یادی ئەو دوو چاوی بازت، قەت لە دڵ نابێ جودا
بۆچ بە هیجران دەمکوژی؟ کەوتوومە دەرکت وەک گەدا
«ئاهـ و ناڵەم دەتگرێ حەتمەن لە دیوانی خودا
ياحبيبي لا تقولي حين نجمع في الحضورعربی»
تیری ئەبرۆی دا لە جەرگم، سوور بوو دڵ وەک نیلوفەڕ
عەسکەری زوڵفی بڵاو کرد، پڕ بوو دەشت و بەحر و بەڕ
شەرتە دەس هەڵناگرم لێت، ئەی گوڵی مایل بە شەڕ
«وەختێ عالەم سەف دەبەستن بۆ حسیابی خێر و شەڕ
فى هنا اشكوا الى من بيدة كل الامورعربی»
هەقتە گاڵتەم پێ بکەی تۆ بەو کەوا گوڵنارەوە
بەو چرای شەمعی جەماڵ و، لاملی بە گوارەوە
ڕۆژ و شەو ناڵە و هەرامە، بەو دڵی خەمبارەوە
«چۆن نەکەم شەکوا لە دەستت بەم هەموو ئازارەوە
فى هواك زال عين مابها ضوء و نورعربی»
بەخت و ئیقباڵم نەماوە و تاج و تەخت و شەوکەتم
بێکەس و یار و دیار و، بێ حەبیب و عوشرەتم
گۆشەیی زیندانە جێگەم، دوور لە خۆشی و عیززەتم
«تۆ خەریکی بەزم و بادەی، من دووچاری زیللەتم
قد احاط بي الهموم ليس عيش سرورعربی»
ئەی گوڵم چ بووە، لەسەر چی تۆ دڵم پڕ خەم دەکەی
بۆچی مەنعی من لە ماچ و چەشمەیی زەمزەم دەکەی
چاوەکەم دووری بەسە لوتفت هەتا کەی کەم دەکەی
«تۆ دەڵێی تازەبەهاری، تازەخونچەی مەم دەکەی
جائنى الخريف ساقطتنى كاالزهورعربی»
تیر و تانەم لێ مەدە، ئەی دڵبەری شیرین وتار
ڕۆژ و شەو هەر ناڵەمە، ئەی گوڵ دەمی سیمینعوزار
عاشقی دوو چاوی مەستە، «فاتیحیتخلص» دڵ پڕ لە ژار
قەت نەبوو جارێ بپرسی تۆ لە «سووتاویشخص» هەژار!
اين لك عهد الشباب ماوفيت بالنذورعربی»