بەهاری وەزنێ
از کتاب:
کڵپەی دەروون
اثر:
ملا عبدالرحمانی فاتحی (1930-2002)
3 دقیقه
303 مشاهده
بەهارە چاوەکەم با بچینە گەشتێ
بچینە دەشتی «وەزنەمکان»ی وەک بەهەشتێ
بچین بۆ «کانی خواجامکان» و «لووسێ سوارانمکان»
بە لای «گردی دەڵیزەمکان» و جێ هەواران
لە «بێنێو» پیاوی بێنێو سەرفرازە
چنووری «جۆیە بییان» چەندە بەنازە
ئەوا بولبول دەناڵێنێ وەکوو نەی
لەسەر «کانیە شڵەیموون» مەستە بێ مەی
لە جێ حوجرەی فەقێکان دێ نەوایەک
سەدایێکی فەڕەح بەخشە و دەوایەک
هەوای «باخۆڵ» دەبزوێنێ نەشەی دڵ
لە «سێ زوودان» زەوی پاک، لالەیە گوڵ
وەنەوشەی ملکەچی سەر «کانی میران»
دەوای دەردە لەبۆ ناساغ و پیران
هەڵاڵەی «کرتکەهوو» عیللەت پەڕێنە
گوڵاڵەی «مێرگی شانان» خەمڕەوێنە
بناری «قڕگە» تا سەرلووتکی «گوێزە»
لەبۆ هەر کوێ دەچی بەیبوون بە ڕیزە
سەراسەر گوڵشەنە ئەو دەشتە قوربان
وەکوو باغی بەهەشتە و فەڕشی کاشان
هەمووی هەڵز و کەما و مەندۆکە دەشتی
لە «کانیە نۆبەتێیان» دا بەهەشتی
دەڵێی گوڵ مەخمەرە سەر تا بە خواری
لە ئاوی کەوسەرە گشت چەشمەساری
کە ئەو قەدپاڵ و شیو و دۆڵ و دەشتە
پڕی حۆری و پەرین عەینی بەهەشتە
بە هەر لادا دەڕۆی هەر کیژ و لاوە
وەکوو قاز و قورینگان تێکەڵاوە
کەو و باز و شەهێن و داڵ و پەڕکوور
لە «وەزنێ» تێکەڵن نەک جۆرێ سەد جوور
لەلایەک شوان و گاوان، لای دی جووتێر
لەسەر کانیاو و جۆگە و دەشتی زەنوێر
کوڕ و کچ بۆ قومارێ زۆر لە جۆشن
هەموو نازدار و شۆخ و شیکپۆشن
وەکوو قەوس و قوزەح ئەو دەشتە خۆشە
هەزار دڵ بۆی لە سۆزدایە و لە جۆشە
بەهارە، «دۆڵەرە» سەرپاکی سوورە
بە خاشخاش و شلێر، مێلاقە سوورە
گەزیزە و ترشەکە و قازیاخە دەشتی
مەسیحایە بەهار، باران و وەشتی
چرۆی دارێ بە با کردی شکۆفە
لە کوێستان جوانە ئەو باران و تۆفە
لەسەر سێو و هەنار و کۆخ و قەیسی
لە خۆی جوانە کە قومری جوان دەڕەقسی
فەزای «وەزنێ» موعەتتەڕ بوو سەراسەر
چەمەنزار بۆتە جەننەت ئەمبەر ئەو بەر
هەوارچیی مەزنی «وەزنێ»یە «عەلی خانعەلی خان: برای عوسمانی وەجاخی شاعیرە»
هەڵیداوە لەنێو گیابەند و ڕیحان
تەماشای جێ هەوار و تاوڵ و هۆبەی
ئەگەر شێخ بچتەوێ دەشکێنێ تۆبەی
دەڵێی خولدی بەرین «وەزنێ»یە ئەمڕۆ
شەتاو و ئاو و کانیە و جۆگەیە جۆ
جریوەی مەل لەلاپاڵان چ خۆشە
کەوی سەرشاخی «بێران» چەن لە جۆشە
لە «سێ بنان» بانەمەڕ هاتوونە واری
لە گۆشتا سوور دەبن بەرخی بەهاری
لەسەر شاخان چریکەی دێ کەوی مەست
لە دووندی چیا دەخوێنێ بازی تەڕدەست
تەبیعەت جوانی کرد ئەو دەشتە شینە
کە هەر لایەک دەڕۆی هەر گوڵچنینە
مەگەر «ئاغائاغا: مەبەست لە عوسمانی وەجاخی شاعیرە، کە خەڵکی ئەو مەڵبەندەیە» بکا لوتف و بڵێ پێم
دەنا زۆر زەحمەتە لەو خاکە بدوێم
ئەگەرچی پیرە دڵ لەو دەشتی زەنوێر
هەتا مردن لەوێ بێ کوا دەبێ تێر!
وەکوو مارە، بە پێچ و لوولە چۆمی
هەمیشە پڕ مراوی و قازە گۆمی
شەماڵ ئەمڕۆ گوڕەی خۆشە لە شاخان
گوڵ و خونچە سەمایانە لە باخان
دەخوێنێ کوندەبووی مەرگم لەسەر باخ
لە بۆ عومری نەماوی «فاتیحیتخلص» ئاخ!