میرزا لەگەڵ ئەحواڵی خۆی دواوە
از کتاب:
دیوانی میرزا غەفوور
اثر:
میرزا غفور (1870-1938)
2 دقیقه
486 مشاهده
ئێستە من چاوم، لەبەر زاری و فیغان، کەم بین بووە
قامەتیشم، وا لە سایەی میحنەتا چین چین بووە
وەک فەنەر کەوتۆتە سەر یەک، خەم بووە ئەلفی قەدم
ڕووی سیام مەعلووم بە تایی مووی سپیم پەرژین بووە
هێندە جاری بوو لە چاوم، ئەشکی خوێنینی جگەر
وا دەزانم جوزئییێ بەو ئەشکە ڕووم ڕەنگین بووە
چی لەگەڵ وەزعی زەمانە و چەرخی دوونپەروەر بکەم
بێ خەتا لێم بۆتە دوشمن، دڵڕەق و سەنگین بووە
واقیعەن چەرخی فەلەک هەر عەکسییە، دەورانی ئەو
چونکە ئەحواڵی وەهایە؟ لای خودا ڕووی شین بووە
بەم هەموو جەور و جەفا، هیجر و خەم و ڕەنجورییەش
وا لە سایەی لوتفی «مەولا»وە، دڵم تەئمین بووە
مونتەها پەنج و دوو ڕۆژێکم ئەگەر مابێ ئەمەل
من لە عومرم نیک و بەد ڕۆژی ئەزەل، تەعیین بووە
شەوکەت و شەئن و شەرەف، عەیش و نیشاتی جاویدان
وا لە سایەی ئاشیانەی غەوسەوە تەحسین بووە
گەر لە ژێر سایەی لیوای ئەو شاهەدا، ڕێم دەس کەوێ
قەت بە دڵ ناڵێم لە دونیادا، حەیات و ژین بووە
ژینی دونیای وا بە حەسرەت؟ با نەبێ، هەر وەک نییە
ساعەتێ بۆ کەس سوباتی، فێری مەکر و کین بووە
دەردی پیری و ئیختیاری، نیعمەتێکی نادرە
شوکری نیعمەت کەی تەواو کەم، تاڵە بۆم شیرین بووە
دەردی پیری، ڕەحمەتە، چون حەق ئیرادەی پێ هەیە
نەگبەتم لێ ناگەڕێ، لێم سواری ئەسپ و زین بووە
وەک چەتە هەر دەم، سەعاتی سەد کەڕەت دەورم دەدا
زۆر بە جیددی لێم خەریکە، بمکوژێ ئەو بەدخووە
«خاڵە میرزاتخلص»، بەم هەموو دەرد و غەم و هیجرانەوە
نەگبەتیش لێی ناگەڕێ، بێچارە، خۆی دابین بووە