چه سازم با دل غمگین، چه سازم؟
لە کتێبی:
دیوانی سەیدی
بەرهەمی:
سەیدی (1785-1849)
1 خولەک
982 بینین
«چه سازم با دل غمگین، چه سازم؟فارسی
که رنجید است یار دل نوازمفارسی»
«به کوی او مجال رفتنم نیستفارسی»
جە من توورش کنان، لاو خوێش نمازەم
دڵێ کۆن پەی منش بێشە، بلوو لاش
«کُند عرض جناب او نیازمفارسی»
سەرم پەوکەی نیان نەی ئاستۆنش
نە پایەنداز بە ئەو، ئاواتە وازم
ئەگەر ئادە بەرۆم وەشما، مدە و ساز
«ولی با مردم نادان نه سازمفارسی»
نەفۆمۆ، مەجیەشۆ، مێرەن دڵو من
«به نازم می‌کشد، آن سَرو نازَمفارسی»
نەدانم ئەی گوڵ ئەندامی دڵ ئارام
«به ناز هِجر تو تا کی گُدازَمفارسی»؟
ئەزت خۆ کوشتەنۆ، سا پەی سەوابی
«بیا یک دم که بگذاری نمازَمفارسی»
نەواچی شوورەیین، پیر چی بی عاشق
«که عشق او جوان کرده است بازَمفارسی»
«شبی کز مرحمت سوی من آییفارسی»
چمان ئامانەوەت، لام عومری تازەم
شەوەم دارە سەرەوها، بریە کۆتاهـ
«ز بحث زلف تو، رازی درازمفارسی»
مەجازین، عەشقو سەیدیناسناوی ئەدەبی «یا الهی»
«به لطف خود حقیقی کُن، مجازمفارسی»