بهار آمد چو بلبل زار مینالم که یارم کو؟
لە کتێبی:
دیوان صافی (اشعار فارسی)
بەرهەمی:
سافی هیرانی (1873-1942)
1 خولەک
277 بینین
بهار آمد چو بلبل زار مینالم که یارم کو؟
ز ابر چشم سیل اشک میبارم نگارم کو؟
شکوفه چون عروسان در چمن مست می شبنم
همه در رقص و شادی نغمه و زاری هزارم کو؟
به صبح نوبهاران می‌ندانی درد بلبل چیست
همی گوید که یا رب غنچه‌های لاله‌زارم کو؟
کی اندر خانه دل آرام گیرد چون بهار آید
که رنگ یار خود بینم درو صبر و قرارم کو؟
مرا طوق جفا در گردنست از بی وفای یار
چو قمری هر طرف کو کو زنم چشم خمارم کو؟
ز فردا تا به شام مینالم از درد جدای یار
به شب تا صبح گریم مونس شبهای تارم کو؟
به ذکر ياهوعەرەبی می‌خواهم نجات از تلخی هجران
به غیر از ياهوعەرەبی صافیناسناوی ئەدەبی من دلیل و دستیارم کو؟