melayek bo ḧec eçû lew wiłatî şam...

melayek bo ḧec eçû. lew wiłatî «şam»eda legeł gawrêk bûn be hawřê. ke em eçû bo ḧeleb, şewê pêkewe danîştibûn. gawreke destî bird qapêkî derhêna û destî kird be ’ereqxiwardinewe, pyałeyekîşî têkird û daye dest melake. mela bebê qise werîgirt.

înca gawreke witî: «qurban eme ’ereqêkî çake». mela witî: «be çîya ezanî?» witî: «qurban, pyawekey xomim narde bazař, witî: le cûlekeyekim kiřîwe, cuweş swêndî xwarduwe ke ’ereqêkî kone û hîç şitêkî têkeław nekirawe».

mamosta ke emey bîst, xêra pyałekey na be serewe û çořebřî lêkird, witî: «to kerî! ême ke basî ḧedîs ekeyn, ełêyn le tab’înewe, tab’în le esḧabewe û esḧab, le pêẍemberewe. êste min çon biřwa ekem ke gawrêk le pyawekeyewe û pyawekey le cûlekeyekewe qise bigêřêtewe? biřwa bike her leber ewe xwardimewe ke řêgey qisegêřanewekem be lawe behêz û baş nebû».