چو من ز آغاز چینی از سر آن طُرە بگشادم
Li pirtûka:
Dîwanî Edeb
Berhema:
Ebduɫɫa Begî Mîsbaḧ Dîwan (1859-1916)
1 Xulek
954 Dîtin
چو من ز آغاز چینی از سر آن طُرە بگشادمFarsî
بگفتم کاین سیە روزم دهد انجام بر بادمFarsî
رە زلف از زنخندان بود ما را و ندانستمFarsî
چو ناگە سرنگون اندر چه افتادم، سر افتادمFarsî
مرا گر دسترس بودی بە دامان شکیباییFarsî
یحانان رایگان را زکف هرگز نمی دادمFarsî
تو پنداری کە ما را تو بدام خود در آوردی؟Farsî
من آن مرغم کە دایم رو بەسوی دام صیادمFarsî
دمی شادم بەیاد تو، دمی ناشاد از دوریFarsî
بە یکدم خود همی بینم کە هم ناشاد و هم شادمFarsî
بە بستان می نخواهم رفت، اگر سرو است اگر شمشادFarsî
کە من خود بندەی آن قامت چون سرو آزادمFarsî
بە پایت جان شیرین را چنان بر سنگ افشاندمFarsî
سزد گر آفرین گوید بە تربت روح فرهادمFarsî
مرا روز ازل گفتند کز عشق است آمرزشFarsî
چنان کردم کە یادم داد اول پیر استادمFarsî
چنان سیل غم دوری مرا بگرفت پیرامنFarsî
کە ترسم ای ادبNasnava edebî روزی براندازد ز بنیادمFarsî