alqiti’ة fî biḧir alhizc alsalim alimsimin
Li pirtûka:
Nûbihara Biçûkan
Berhema:
Eḧmedî Xanî (1650-1707)
2 Xulek
1951 Dîtin
di fesla nûbharêda digel dilber biçin geştê,
ji ew xweştir ’umir nabit, li min ev ḧal qewî xweş tê
mefa’îlun mefa’îlun mefa’îlun mefa’îlunErebî
hezec, salîm musemّenErebî bit li teb’an xoş muneqqeş tê
***
’ezudErebî bazk, enîşk ra’îrfeq, zîra’ zend, û lîsanErebî ezman
tenişt cenْbiErebî, û îybْtErebî binçeng, ’unْqErebî ustû, sedîErebî pûstan
cewarḧ dest û pê, ḧulْqûmErebî û ḧelْqErebî û ḧenْcerErebîn gewrî
’eşa’Erebî şîv, û xeda taştê, ẍîza’Erebî zad, û îna’ aman
wesebErebî êş, û nesebErebî zeḧmet, xetْnErebî zava, xîtanErebî sunnet
bitanةErebî dost, û hem mebْtûnErebî zik êş, û dewa’Erebî derman
bizan! çarin ’enasîrErebî ax û av û ba û agir, hem
mewalîdin eve her sê nebatErebî û me’ْdenErebî û ḧeywanErebî
tebay’Erebî, germî û sarî, zwayî û terî, her çar
we reng, sefْra’Erebî û sewْda’Erebî, belْẍemErebî û xûn bêje ئەەخْlatanErebî
xelel ava me’înErebî carî, ducîٰErebî zelْma’Erebî şeva tarî
weḧelErebî tîynErebî û hema selْsalErebî herî, wedeqErebî û heya baran
cîdarErebî û ḧa’îtErebî û ئەەبْnîyeةErebî dîwarin, ’emûdErebî ustûn
xeşebErebî dar, û wetedErebî sing, û kemerErebî taq, û rîwaqErebî eywan
cerîdeةErebî defter, û qîrْtasErebî kaẍez tîrْsErebî wereqErebî ev reng
suradîqErebî xîvetin, fusْtatErebî kon, zerْfErebî û wî’a’Erebî aman
îşaret weḧْyErebî û telْwîḧErebî, û aradet vîn û qudْreةErebî şîn
cebanErebî qels, û betelErebî merd, û lîwa’Erebî ala, ’elemErebî nîşan
qesîErebî dûr û deḧûr ew reng, qesebErebî qamîş, qîrْdiErebî meymûn
feresErebî hesp, û ceresErebî zengil, ewkafErebî û berْze’eةErebî kurtan
ḧemîymErebî xizim, û hîma pawan, turasErebî û warîsErebî mîras m
ئەەبûErebî bab, û ewbûّeةErebî babî û bewّabErebî dergehvan
abucamî’Erebî çîye? sufre, ebwalnّaci’Erebî çîye? ḧulwe
ebwalnّafi’Erebî çîye? sirke, ebucabîrErebî dibêjin nan