alqiti’ة fî biḧir alhizc alaḧizb alimsimin
Li pirtûka:
Nûbihara Biçûkan
Berhema:
Eḧmedî Xanî (1650-1707)
2 Xulek
1220 Dîtin
herçî ku ji dunyayê berdaşte damen bû,
bê şubhe di nêv ’amê efraştegerden bû
mef’ûlu mefa’îlun mef’ûlu mefa’îlunErebî
wezna hezeca eḧzeb, ev renge musimّenErebî bû
***
merbutErebî wekî me’qudErebî me’qulErebî girêdayî
mektûmErebî wekî meknunErebî mexbunErebî veşêrayî
mişkatErebî û kulek, neynke mir’atErebî, çira misbaḧErebî
wehّacErebî û munewّrErebî hem durّyّErebî bi ruhnayî
mensurErebî wekî mebsusErebî mineşurErebî belavbûyî
qistasErebî terazûye, mewzunErebî çi? kêşayî
mewudةErebî keça hêj xweş danayî di nêv qebrê
mewquzeةErebî bidar kuştî, metrukErebî li cih mayî
nezaxetanErebî herduyê hildikeln ji avê
mudّhamّtanErebî herduyên reş bûne ji avdanê
zahbErebî çye? yê çûyî, musteqbeleErebî yê bêtin
mazîErebî çi? ewê borî, baqîErebî çi? ewê mayî
azẍasErebî wekî amşacErebî têkil bûne, xewn aḧlamErebî
mizّemilErebî û mudesirErebî yê cil li xwe werdayî
asfarErebî û zubirErebî herdu cem’ê di kitêbanin
merqumErebî û wekî mektubErebî mezburErebîe nivîsayî