min di ber «qalwa belî» batin v wê řa bû evîn
Li pirtûka:
Dîwanî Melay Cizîrî
Berhema:
Melay Cizîrî (1570-1640)
2 Xulek
437 Dîtin
min di ber «qalwa bilîErebî» batin v wê řa bû evîn
hêj li ser ’ehda «elestErebî»m ta bi řoja axrîn
min divê lê eşkera kim carekê daẍa nihîn
«giftim aw ra ma di’agwî twam ay ḧur ’înFarsî
ئەەعْrizete ’enّy we qaletْ: ma du’a’u alْkafîrînErebî»
ey şehê ’alî cenab puř ’aciz û perkende em
ah ji dest cewra evînê çi bikirim? minNusxeyên din: çakerem hem bende em
sebir û taqet min neman lê bê kes û dermande em
«gir bixiwanî, wir biranî بندەام ta زندەامFarsî
wacîbْ lî ٳyimtisalu alْئەەمری maza te’emurîْnErebî?»
suhtim ez pêta evînê têk bûm gerd û heba
«îynّe lî ayatu sîdْq kane fî heza alnّebaErebî»
ḧûrîyaNusxeyên din: xûzîya řoja liqa’ê nazka mexmûr qeba
«ḧebّza rewْzatu necْdi zurْtuha ’ehْde alْsebaErebî
rewْzeة yecْrî ’elî ئەەرجائیها ma’u me’înْErebî»
min li ser bedra munîr mektûb dîye neqşê sewad
ser bi yek anî du nûnan xettê reyḧanî du sadErebî
hadrî min secde bir lew ẍerqê xûnê bû fu’ad
«bir dir baẍ wisalş hatfî awaz dadFarsî:
hizîhî cenّatu ’edْn fadxuluha xalîdîynErebî»
na’êtin guhtin bi qal, şerḧ û beyana ḧusnê tu
dê bi ḧal û siř binasîn dil fesana ḧusnê tu
xweş melaNasnava edebî amancê tîran kir kemana ḧusnê tu
«qisihٔ ’işq cilal û dastan ḧisin tuFarsî
tîlْke enْba’u yequlu alْnasu mînّa be’ed ḧînErebî»