دڵی بردم بە ناز و عیشوە دیسان شۆخی عەییارێ
تەخمیسی قەسیدەیێکی غەزەلی مستەفا بەگی کوردی
از کتاب:
دیوانی شێخ ڕەزای تاڵەبانی
اثر:
شیخ رضا طالبانی (1831-1910)
2 دقیقه
2322 مشاهده
دڵی بردم بە ناز و عیشوە دیسان شۆخی عەییارێ
فریبی دام بە سیحری چاوی خۆی مەحبووبی سەححارێ
لە هیجرانا تەقم کرد ئەی ڕەفیقان کوا مەدەدکارێ
«ئەمان مردم عیلاجێ، سا لە ڕێی پێغەمبەرا چارێ
ویسال، یا قەتڵ و یا تەسکین، لە هەرسێ بۆم بکەن کارێ»
بە دەوری نێرگسی مەستی کەسێ نەیماوە مەیلی مەی
لە بۆ شەهدی لەبی لەعلی دەناڵێنێ دڵم وەک نەی
لە تابی ئاتەشی عەشقی بکەم داد و فیغان تا کەی
«ئەوەند سووتاوم ئەسڵا تابی فەریادم نەما سا دەی
ڕەفیقان نیوەسووتن ئێوە، نامەرد عەرزە هاوارێ»
لە ڕێگەی عەشقدا نایانە پێم زنجیرە مەجنوونی
لە دەستم چوو ڕومووزی دانش و فەهمی فەلاتوونی
وەکو شەخسێ کە زاری کا لە جەوری دوژمنی خوێنی
«لە کونجی سینە دەنگی ئای و ئۆیی دڵ دێ بە مەحزوونی
وێران بێ نەمدی ساتێ لێی نەیێ ناڵەی بریندارێ»
کە چاوی ساحیری دەستی بە غەمزە و ناز و ئیما کرد
مەتاعی عەقڵ و هۆش و دەرکمی تاراج و یەغما کرد
کەسێ نەیگوت درێغا کێ ئەتۆی وا شێت و شەیدا کرد
«ئەلای هەرکەس دەچم مەنعم دەکا، خۆت بۆچی ڕسواکرد
درێغ کوا حاڵزانێ ڕەببی تووشم بێنی بیمارێ»
گوتم وەک سورمەیە بۆ چاوی عاشق خاکەکەی ژێر پێت
لە ئولکەی حوسندا گەر لافی شاهی لێ بدەی لێت دێت
گوتی مەیخانە بێ داییم بە یادی چاوی مەستم جێت
«سەبا یارانی مەجلیس گەر هەواڵی من بپرسن لێت
بڵێ کێشاویەتیە مەیخانە چاوی بێچووە عەییارێ»
سەری جەنگی هەیە داییم لەگەڵ من چەرخی دونپەروەر
نە بەختم یار، نە چەرخم یاوەر و نە تالعم ڕەهبەر
ئەوەند بێ ڕەحم و ساحیب کینەیە دەرحەق بە من دلبەر
«لە نەزعا پێی ئەڵێم، قوربان جەفا بەسیە، دەڵێ، کافر
ئەرێ چیت دیگە تۆ سەگ مەرگ کارم ماوە پێت جارێ»
نەماوە ڕەونەقی بازاڕی عەقڵ و دانیش و وردی
بە پوولێ نایکڕم لەم عەسرەدا عیلمی «ئەبی وەردی»
لە ئەشعاری ڕەزاتخلص پەیدایە ئاساری جەوانمەردی
«دوڕو یاقوت دەبارێ لەم کەلامی شیرنی «کوردیشخص»
خوا ساکوا لە دنیادا قەدرزانێ، خەریدارێ»