دوو ئاغا پێکەوە قاوڵتی ئەکەن یەکێکیان...
دوو ئاغا پێکەوە قاوڵتی ئەکەن، یەکێکیان دنکە برنج بە ڕیشیەوە ئەمێنێتەوە، خزمەتکارێکی ئاقڵی ئەبێ دەرفەتی دەست ناکەوێ کە ئاغا تێبگەیەنێ. ئینجا هەر لە دیوەخانەکەدا ڕووی تێ ئەکا و ئەڵێ: ئاغا ئاسکێ لە چیمەنەکەتا ئەلەوەڕێ، ئەمر بکە بە پێنج کەس بچن دەریکەن! ئاغا دەستبەجێ تێئەگا و دەست ئەبا بە هەر پێنج پەنجەی دەنکە برنجەکە دەرئەهێنێ و فڕێی ئەدا.
ئاغاکەی تر کە دێتەوە ماڵەوە ئەچێتە ئەدەبخانە و بە خزمەتکارەکەی خۆی ئەڵێ: ئا بچۆ مەسینەیەکم بۆ بێنە. کابرا مەسینەکەی بۆ ئەبا و ئاغاکەی پێی ئەڵێ: ئاگات لێ بوو خزمەتکاری خەڵکی چلۆن ئاقڵانە ئاغای خۆیان تێ ئەگەیەنن؟ بۆ ئەو دەنکە برنجە کە لە ڕیشیا مابۆوە. دەسا تۆیش بزانم ئەتوانی ئاقڵییەکی وا بنوێنی؟ خزمەتکار ئەڵێ: بمبینە! بە هیوای ئەوە نۆکەرەکەی قسەیەکی ئاقڵانە بکات، دەنکێ برنج بە ڕیشی خۆیەوە قایم ئەکات. خزمەتکارەکەی چاوی پێ ئەکەوێ ئەڵێ: ئاغا، ئاغا! ئەوی سەر پیشاوەکە وا بە ڕیشتەوە!