حاکمێکی پێشوو کابرایەکی لە بناری کفری...
حاکمێکی پێشوو کابرایەکی لە بناری کفری لێ یاخی ئەبێ و هەرچەند ئەکا بۆی ناکەوێتە ڕەت. هەر لەشکرێ ئەنێرێتە سەری، ئەو بە لایەکی ترا بۆی دەرئەچێ. ئاخری چاری نامێنێ دێنێ سێسەد چوارسەد سوار و تفەنگچی سوار ئەکا و خۆی لەگەڵیان ئەچێت، شەو و ڕۆژ ئەیکوتن بەبێ وچان تا ئەچنە بناری کفری و ئەو شوێنە کە چەتەکانی لێیە. لە نیوەشەوێکا ئەگەنە ئەوێ. حاکم یاساغی ئەکا کە کەس نە ئاگر بکاتەوە، نە تەقە بکا، نە دەنگی لێوە بێت. ئەمانەش بۆ ئەوەی کە بەبێ دەنگ و سەنگ هەر بەو شەوە ئابڵۆقەی چەتەکان بدەن و لە بەیانیا بەبێ قسە بیانگرن.
هەموو سەنگەر دائەمەزرێنن. حاکمیش سێ شەوە نەنووستووە، زۆری خەو دێت سەر ئەکاتە سەر بەردێک و بە کابرای نۆبەتچی ئەڵێ: تۆ وریا بە و هیچ دەنگ مەکەن من وەنەوزێک ئەدەم. کە چاوی ئەچێتە خەو بایەکی لێ بەر ئەبێتەوە. کابرایەکی تری نۆبەتچی - کە دوورتر ئەبێ - نازانێ ئەمە پاشایە ئەڵێ: بە کێرم! نۆبەتچییەکەی لای پاشا پێی ئەڵێ: کوڕە کەرانباوگاو، تۆ نابێ تۆزێ شەرمت ببێ؟ ئاخر تۆ نازانی ئەوە پاشا بوو؟ ئەویش ئەڵێ: کوڕە کەرانباوگاو خۆتی، من چووزانم کێ بووە؟!
لەم هەراوهوریایەی ئەمان، پاشا بە خەبەر دێت و ئەپرسێ: ئەوە چییە؟ نۆبەتچییەکەی ژوور سەری قسەکەی پێ ئەڵێ: وس بە، وس بن، مەیکەن بە هەرا، چەتەکان نەوەک بزانن و بڕۆن! ئەو هەڕەشەیەی ئەو هیچ کەڵکی نابێ. ئیش لە ئیش ئەترازێ و نۆبەتچییەکان دەست ئەدەنە تفەنگ لەیەک و ئەبێ بە تەقە. چەتەکان بە ئاگا دێن و ئەزانن ئەگەر فریای خۆیان نەکەون گیراون. بۆی دەرئەچن و خۆیان ڕزگار ئەکەن. ئیتر ئەمان ئەو هەموو عەزیەت و شەونخوونی و پارێزەیان بە تڕێکی پاشادا ڕۆیشت!!