شیرین

از کتاب:
دیوانی محەمەد ساڵح دیلان
اثر:
محمدصالح دیلان (1927-1990)
 2 دقیقه  1304 مشاهده
شیرین.. بەستەی سوور؛ تریفەی مانگم
شیرین.. گەشەی ئەستێرەی دوور؛ گفتوگۆ و بانگم
شیرین.. تیشکی ڕۆژی دەم کەل؛ بۆ وێرانەی دڵ
شیرین. هاژە و جریوەی مەل؛ بۆ وەنەوشە و گوڵ
شیرین.. ئەوپەڕی جوانی شێوەی؛ نیگاری سروشت
شیرین.. تۆ ئەو تاقە سێوەی؛ کە فەرهادی کوشت
شیرین.. تۆ بووی یەکەم بینین؛ کارەبای نازت
چاو.. هەڵبڕین زەردەخەنەت؛ سروەکەی ڕازت
لێی شێواندم تەلی تاری؛ هەڵبەست و خەیاڵ
بووم بەو مەلەی بێ لایەنە؛ زامدارە و بێ باڵ
نە فووی شمشاڵ نە قاسپەی کەو؛ لەم بەرد و لەو بەرد
نە بریقەی شەونمی سەر؛ چیمەنی قەراغ
نە خەندەکەی تازە غونچەی؛ درەختانی باغ
نە کەروێشکەی دەغڵی بنار؛ نە هاژەی چاوە
نە ئەو بۆنە سەرمەست کەرەی؛ ئەگریجە خاوە
نە کڕنووشی سەوز و سووری؛ پەلکە زێڕینە
نە بەهارێ کە خەریکی عیشوە؛ کڕینە
نە تەبیعەت نە جوانییەکەی؛ نە فەڕ و نرخی
جارێکیتر وای تەما بێ؛ خۆش بکا مرخی
وا بزانێ بەو پەڕەی گوڵ؛ بە سیحری جوانی
ڕاچڵەکێنێ ئا ئەو دڵەی؛ کە تۆی میوانی
چونکە لەگەڵ هەر کامێکیان؛ بەراورد بکرێی
تۆ پێی بەرزی بەرەو ئاسمان؛ بەسەریا ئەنێی
ئیتر... جێگاکەت هەرچەندە وایە؛ لەسەر گلێنە
تا ئێواررێ شەپۆڕم بێ؛ و ناڵەی جگەردۆز
ئۆقرە نەگرێ کاتێ ساتێ؛ دڵەکەی گڕۆز
منی کەساس منی کڵۆڵ؛ یا منی هەژار
چۆن ئەتوانم ئاشی هیوات؛ بۆ بخەمە کار..؟
چۆن ئەتوانی پشت کۆماوەی؛ زنجیری دوژمن
دەستی لەرزۆک بە ئاسانی؛ بنێتە گەردن
چۆن ئەتوانێ دەمی وشکی؛ چەوساندنەوە
لێوی قرچی وشک هەڵاتووی؛ ڕووتاندنەوە
نزیکی خا لە دوو لێوی؛ دەوری تەنراوە
بە دڕکەزی چاولێکەری؛ ئەم بەند و باوە
هەی هوو.. هەی هوو.. ماوە پانە؛ ڕ ێ پڕ لە خێوە
کۆسپی بەر لووت بڵندترە؛ لەو شاخ و کێوە
ئەبێ شیرین.. پەلەقاژەی؛ دڵەی منداڵم
نوێنی لێژ و شەو بێداری؛ شەوگاری تاڵم
هەڵیگرم بۆ ئەو کاتەی؛ ڕژێمی ڕاستی
ئەگاتە دەس ئەو کەسانەی؛ بە خوێنی خواستی
ئەوسا منیش یا داخی دڵ؛ تێر تێر ئەڕێژم
لەو هەنگوێنەی گوڵی لێوت؛ تۆزێ ئەچێژم
یا وەک بولبول هەر بە تەمای؛ گەیین بە ئاوات
بەرەو هیوا باڵ ئەکوتم؛ بمبات و بمبات