تابلۆی پێنجەم
از کتاب:
ئاسک
اثر:
شیرکو بیکس (1940-2013)
14 دقیقه
1171 مشاهده
«ڕووناکی، حیکایەتخوان دێتەوە سەر شانۆ».
حیکایەتخوان:
هەواڵی مردنی مەلای دێ
خەمێ بوو
هەر زۆر زوو
لە خەمە گەورەکەی ئاسکدا
توایەوە و ونیش بوو
خەڵکی دێ کێشەی ناو دەرامەت
خۆیانیان بیر چۆوە
کەم و زۆر ئاڵان لە:
پەژارەی ئەمڕۆوە
کەوتنە ناو گێژەنی ڕووباری سەرکێش و
کارەسات خستنیە بەردەمی مەترسیی
بەسەرهات.
بۆ ئاسک نەجاتدان
تەنیا ڕێی شکبردوو
ئەو ڕێگە تووشەیە، دیاریی کرد مام وسوو
چۆن ڕێیەک؟! لە هەموو بستێکا
مەرگ وەک پاسەوان
وەستاوە و چاوەڕێی نێچیرە بۆ قووتدان
وا ئیستەش کوڕە شوان
لەنێوان دوو دەمی بەرداشدا
بۆ ئاسک و بۆ خاوەر
زامێکە فوارەی خوێن هەڵئەدا
«ئەڕوات»
«ڕووناکی، قەدپاڵی چیایە، کوڕە شوان تەنیایە و شپرزەیی بە ڕوخسار و هەموو بزووتنەوەیەکییەوە دیارە، بیر ئەکاتەوە و پەشێوە، کۆمەڵێ مناڵی گوندیش دێن و ئەم گۆرانییەی بۆ ئەڵێن، ئەویش وەک لەناو ئەو وڕی و کاسێتی و شپرزەیییەی خۆیدا ئەم دیمەنە وەک خەوێ ببینێ وەهایە».
کۆرسی کوڕ و کچی مناڵان:
هۆ پیرۆت ئەی شوانەی بەرچاوڕوون
وا چیا بەرد بەرد و دار داری،
هاواری تۆ ئەکا.
وا نیگای هەژاران وەک تەیری هەڵکورماو،
تەماشای تۆ ئەکەن.
بەیتی دڵ بە بازوو و جەرگی
نەترسا هەڵئەدەن
کچێکیان:
کچانی سەر کانییە لێڵەکەی ئیستای دێ
ئاوێنە و شانەیان
خستۆتە کەنار و ژاکاوە بریقەی
ئەو قژە ڕەشەیان
کوڕێکیان:
جێژوان گوارەی گوێ و
موستیلەی ناو پەنجەی
یارانی تیا وەری
جرجەکان بەکۆمەڵ خاکی سەر
گڵکۆیان هەڵدڕی
هەموویان:
هۆ پیرۆت ئەی شوانەی دەروونپاک،
ئاسکەکەی سەر چیا
پێش هەموو عەشقێک تۆی ناسی و
وا ئێستە ئەو بانگی تۆ ئەکا
هۆ پیرۆت مناڵان دیلانێی
جۆلانەی ناو لقی
دارگوێزیان لێت ئەوێ
هۆ پیرۆت مناڵان ئاسکەکەی
ئازیزی خەزانیان لێت ئەوێ
کچێکیان:
کچانی دێ ئەڵێن:
بەهارێ بێتەوە لەگەڵ کوڕ
ناچینە ڕێواسان
هەتاکوو نەزانین وا پیرۆت
ئاسکەکەی داگرت و خستیە سەر:
نەڕەی شان
کوڕێکیان:
باپیرەی دەس لەرزیو
سنگ لەسەر گۆچانی
بەهەر حاڵ ڕاوەستاو
ئەڵێ: کەی کوڕە شوان ئەڕوات و
پێش مردن بیبینم بە دوو چاو
هەموویان:
هۆ پیرۆت ئەی کوڕی بەفر و با
دڵداری کارێز و، مانگی ئاڵ
لە سینەی دایکانا کەی مژدە ئەڕوێنی
تا بمرێ دڕکوداڵ
هۆ پیرۆت ئەی شوانەی عاشق و
بەرچاوڕوون
وا چیا بەرد بەرد و
دار داری
هاواری ئەوینی تۆ ئەکا
«ئەچنە دەرەوە»
پیرۆت:
«وڕ و کاس و ماندووە، داهێزراوانە هەڵئەستێتە سەر پێ، بە پەشۆکاوییەوە»
ئاخ خاوەر چاوانت، ئاخ خاوەر
ئاخ ئاسک چاوانت، ئاخ ئاسک
«بێدەنگ ئەبێ، ئەم دەنگانەی دێتە گوێ»
دەنگی یەکەم:
گێژەنی مردنە ڕاپێچت ئەکات و
بەرەو بن
لەمیاندا هاتنەوە هەر نییە
خۆ ڕوانیت لە کوێیە!
ترۆپکێ هەر باڵدار ئەیگاتێ و دێشتەوە
وەکوو قەل، قەلەڕەش
ناوی خۆی وا بەسەر خۆیەوە
بە قسەی مام وسوو مەکەوە داوەوە
ئەو فێرە هەر تەڵە دابنێ
ئاسکێکە بوو، نەبوو بە تۆ چی؟!
ئەی خاوەر لە بیرت چۆتەوە، ئەی خاوەر
ئەی ڕەنجی تا ئیستەت؟
ئازاری شوانکاریت لە بیرت چۆتەوە؟!
چەند ساڵێ ئارام و خاوەر هەر بۆ خۆتە
بیهێنە پێش چاوت ئەو سنگ و
ئەو مەمک و گەردنە
بیهێنە پێش چاوت ئەو ڕان و
ئەو پووزە گۆشتنە
ئەو لێوە گەرمانە مژینی دووبەدوو
کە ئاگر بەر ئەدەن
لە پووشوی ئارەزوو.
ئەی ماچی لاملی سپیوسۆڵ،
ژێر چەنەی خرپنی.
چی هەیە بگاتە ئەو تامەی ئەداتێ
لە باوەش گرتنی.
بەڵێنە و کوێخا قەت بەڵێنی ناشکێنێ
واز لە تۆ چۆن دێنێ!
ڕێگەکەت هەر ڕێگەی نەهاتە
ڕێیەکە هەر بەحاڵ
پێت لەسەر بترازێ
ئەزانی چیت لێ دێ؟!
خۆ تۆزی بەرەودوای کاروانت بینیوە
ئەبیتە ئەو تۆزە و با ئەتبا، با، با، با
بیزانە
پیرۆت:
«بە شپرزەیییەوە»
ئەزانم، ئەزانم، ئەزانم
ئاخ خاوەر چاوانت، ئاخ خاوەر
ئاخ ئاسک چاوانت، ئاخ ئاسک
لەنێوان شەپۆلی دوو چاوی ئێوەدا
وەک پووشوپەڵاشی
ئیستەکەی سەر چەمم
- وچان -
دەنگی دووەم:
لە چاوی خاوەردا
بەتەنیا کوڕە شوان ئەسووتێ
لە چاوی ئاسکدا
خاوەر و شوانیش و هەموو دێ،
هۆ پیرۆت کە ئاسک نەمێنێ
تۆ و خاوەر
لە کوێدا دایئەنێن دڵداری و
سەودای سەر؟!
کە ئاسک هەڵدێررا بۆ خەرەند
چۆن پەنجە
ئەتوانێ شمشاڵت بۆ بگرێ و
کڵاوت چۆن قنجە؟!
دەنگی یەکەم:
تۆزقاڵێ پێت لەسەر
ملەی بەرز بترازێ
هۆ پیرۆت ئەزانی
ئەزانی چیت لێ دێ؟!
دەنگی دووەم:
ئەزانی، هۆ پیرۆت
ئەزانی دوای ئاسک
تەنانەت ژیانیش نامێنێ
بۆ بنچک!
- وچان -
پیرۆت:
ئاخ ئاسک چاوانت، ئاخ ئاسک
ئاخ خاوەر چاوانت، ئاخ خاوەر!
- وچان -
دەنگی یەکەم:
ئەڵێی چی؟! نەهێڵی
مام وسوو تەڵەکەی
لە دڵتا بتەقێ
پێت ئەڵێم هۆ شوانە
قەت نەکەی
بەو فێڵە بڕوا کەی!
دەنگی دووەم:
ئەو کاتە چاوانت ڕۆشنە و
بێ گێژاو ناو سەرت
کە ئاسک دابگری و
بیخەیتە باوەشی خاوەرت
دەنگی یەکەم:
هەر بەحاڵ پێت لەسەر پلەی خز بترازێ
دەنگی دووەم:
لە چاوی ئاسکدا خاوەر و شوانیش و هەموو دێ
دەنگی یەکەم:
هەر بەحاڵ پێت لەسەر پلەی خز
دەنگی دووەم:
لە چاوی ئاسکدا خاوەر و شوانیش و …
دەنگی یەکەم:
هەر بەحاڵ پێت لەسەر …
دەنگی دووەم:
لە چاوی ئاسکدا …
دەنگی یەکەم:
هەر بەحاڵ …
دەنگی دووەم:
لە چاوی …
- وچان -
«پیرۆت لە پۆپەی هەڵچوون و پەشۆکاوی و شپرزەییدایە، دەنگەکان وایان لێکردووە، خستوویانەتە گێژاوی زۆرانبازییەکی دەروونیی گران و دژوارەوە».
پیرۆت:
« کاسە و لەبەر خۆیەوە »
هەر بەحاڵ پێت لەسەر پلەی خز بترازێ
- وچان -
«لەم کاتەدا سوارە دێتە ژوورەوە و لەپشت پیرۆتەوە ئەوەستێ»
پیرۆت:
«هەر لەبەر خۆیەوە »
لە چاوی خاوەردا ...
بەتەنیا کوڕە شوان ئەسووتێ
لە چاوی ئاسکدا
خاوەر و شوانیش و هەموو دێ
- وچان -
سوارە:
ئەوە چیتە پیرۆت گیان!
پیرۆت:
«لە دەنگی سوارە دائەچڵەکێ و ڕووی تێ ئەکا و وەک بەو بڵێ ».
کە ئاسک هەڵدێررا بۆ خەرەند
چۆن پەنجە،
ئەتوانێ شمشاڵت بۆ بگرێ و،
کڵاوت چۆن قنجە؟!
سوارە:
ئەڵێی چی؟!
چیتە پیرۆت؟
پیرۆت:
«بەدڵنیایی و بڕواوە »
سوارە گیان من ئەڕۆم
ناتوانم دانیشم و ئاسکی دێ
ئاوەها عاسی بێ و
لە زامی دێرینما باڕەی بێ
- ئەچنە دەرەوە، تاریکی -
«ڕووناکی، کۆرس دێتەوە سەر شانۆ »
کۆرس:
کوڕە شوان
پیرۆتی شارەزای یەک بە یەک
بن دار و بن بەردی سەر چیا
بەرەو ڕووی هەڵەمووت
کەوتە ڕێ و
گوریسی لە ناوقەد شەتەک دا
گەرداوی دوودڵی لە سەریا نیشتەوە و
ساماڵی سەوداکەی
پرشنگی ڕژانە شەبەقی ڕێی ئاڵی
تاک لەناو کۆرسەوە:
ئەوینی خاوەریش لە گیانیا
وەک چرای بەر هەنگاو
ئەڕۆشت و لە کۆچی مەترسی و
سامداریا داگیرسا و
کۆرس:
ئەڕوات و ئەزانێ کە ڕەنگە
دوا جار بێ خاوەری ببینێ
ئەڕوات و ئەزانێ
کە ڕەنگە دوا جار بێ
چاوانی ببینێ.
تاک لەناو کۆرسەوە:
کوڕە شوان چۆن بانگی
مناڵان کپ ئەکا و
لە دڵیا بێ وەرام ئەینێژێ
ئەو ئارام چۆن ئەگرێ
ببینێ وا تەوری
«کوێخا»ی ڕق
داربەڕووی چیاکەی ئەکوژێ
کۆرس:
چۆن ئەگات؟! چی ئەکات؟!
ئەی خاوەر؟!
چوونە سەر، هاتنە خوار؟
لە دێدا ڕۆشتنی کوڕە شوان
بوو بە ویرد لەسەر زار
- تاریکی -
«هەر دوابەدوای چوونە دەرەوەی کۆرسی سەرەکی، ئەم دیمەنانە یەک لە دوای یەک و بێ ڕەوینەوە نیشان ئەدرێن»
دیمەنی یەکەم:
«جێگە سەرە ڕێی کاروانە»
حەمەی قەتارچی:
«بانگی ڕێبوارێ ئەکات»
هۆ برا، هۆ برا، بێ زەحمەت
تۆ مەڕۆ، پرسیارێ!
ڕێبوارەکە:
«دوای ئەوەی ئەگاتە لای»
فەرموو، کاکە فەرموو
حەمەی قەتارچی:
کاکە گیان، لە کوێوە هاتوویت و
بەرەو کوێ؟!
ڕێبوار:
لە گوندی خەزان و چیاوە هاتووم و
بەرەو شار مل ئەنێم
برا بۆ؟!
حەمە:
تکایە، هەواڵی خەزانمان پێ ناڵێی
مانگێکە لێی دوورین
وەک ئەڵێن شێواوە
نازانین، ڕاستە یان؟!
ڕێبوار:
تا بڵێی شێواوە ئەوەتا نامبینی
ئەمەوێ لە گێچەڵ قوتار بم
حەمە:
چاک ئەکەی!
کە واتە دەنگوباس
وەک چۆنم بیستبوو وەهایە
ئەی باشە کوێخا هەر:
لەوێیە؟!
ڕێبوار:
تا ئیستە لەوێیە
ئەگەر چی دڵنیام بار ئەکا!
حەمە:
ماڵ زۆرن کۆچ بکەن
جێ بێڵن دێی خەزان؟!
ڕێبوار:
ئەیانوت چەند ماڵێ
چاوەڕێی کاروانن
تا خەزان جێ بێڵن
حەمە:
«بە پێکەنینەوە».
زۆر باشە
خوات لەگەڵ کاکە گیان، خوات لەگەڵ
«ڕێبوارەکە تێئەپەڕێ»
حەمە:
«ئەکەوێتە پێش کاروانەکە و لەبەر خۆیەوە ئەڵێت»:
دەرفەتە و ڕێکەوتی وەها چاک
دەگمەنە، پەلە کەم باشترە
هیچ نەبێ بۆ ئەو سەر چەند ماڵێ
بار ئەکەم.
ناوەختە هەر چەندێ داوا کەم
ئەمدەنێ، لە ڕۆژی وەهادا
کێ سەری مامەڵەی ئەپەرژێ
پەلە کەم باشترە، دەرفەتە
لێخوڕن، دەرفەتە
- ئەڕۆن، تاریکی -
دیمەنی دووەم:
«ماڵی کوێخایە، کوێخا و کوێخاژن بەرامبەری یەک دانیشتوون، خاوەریش کز و غەمبارە لە گۆشەیەکدا هەڵترووشکاوە»
کوێخا:
خوا غەزەب لە بەندەی خۆی بگرێ
وای لێ دێ
شێت بووە ئەگینا کەس بووە
شاڵاو بۆ ترۆپکی ڕەوەزی
وا بەرێ!
بە ڕێگەی مردنیا مل بنێ
تۆ دیوتە هیچ کەسێ
ئەوەندە نەگبەت بێ و چارەڕەش!
کوێخاژن:
ئەوەتەی ئەم ئاسکە گیر بووە
ئەم خەڵکە نە، نووستن
نە، خواردن نە، پشوو
هەر هیچی نەماوە
کوێ ئەچی باس باسی ئەمەیە
دواییشی نایەت و بسرەوین.
کوێخا:
دە بڵێ ئاخر تۆ چیت دابوو لەم بەزمە
ئەوا خوا نانێکی شوانێتیی دابوویتێ
ئەتخوارد و سەری خۆت کز ئەگرت
نەگبەتی ڕووی کردە هەر کەسێ
وای لێ دێ
کوێخاژن:
پیاوەکە! شوانی چی
تا شمشاڵ لێدانی هەبوایە
مەڕی چی و بزنی چی!
تۆ بڕۆ و بڕوانە
پەراسووی یەک یەکیان بژمێرە
شوانی چی؟!
کوێخا:
ئەم ئاسکە بوو بە چی
نان ئەدا، ئاو ئەدا
نەگبەتی، نەگبەتی
کوێخاژن:
بە سەری خۆیان و باوکیشیان
تا ماون نایبینن ئەو ئاسکە بێتەوە
کوڕە شوان دایئەگرێ
کوێخا:
پێم وتن، ئەڵێی چی، پێم وتن
فیت فیتی وسووە
کە یەکێ خوا عەقڵی نەدایە
هەر وایە!
کوێخاژن:
«بە دەنگێکی نزم»
سەرباقیی گشت داخێ
ناوی ئەم کچەشمان وا زڕا بەوەوە
ئەمەشیان داخێکە
سەرباقیی گشت داخێ
کوێخا:
خەم مەخۆ، بێشتەوە تەگبیرم کردووە
چیم داوە لە گێچەڵ
لێرە نا، لەو لای تر
کوێخاژن:
ئەی چییە؟!
بۆچی خوا هەر ئێرەی داناوە
خەزان نا، جێگەی تر
«لەپڕێکدا، خاوەر بە تووڕەبوونەوە هەڵئەسێتە سەر پێ و ڕوویان تێ ئەکا و بە قوڕگێکی پڕ لە گریانەوە ئەڵێ»:
خاوەر:
کێ ئەڕوا، با بڕوا، بشمرم
هەر خەزان جێگەمە.
«کوێخا بۆی هەڵئەسێ و، شانۆ تاریک ئەبێ»
دیمەنی سێیەم:
«لەپاڵ درەختی باخێکدا مام وسوو و سوارە ئەدوێن و مەمەندیش خۆی لەپەنا بەردێکا شاردۆتەوە و بەدزییەوە گوێیان لێ ئەگرێ»
سوارە:
هەر ئەڵێی وام لەسەر ئاگرێ
- دانیشتووم -
مام وسوو بڕوانە کە دڵم هەر وا لە لای
ئەوەتەی ڕۆیشتووە بە شەویش نەنووستوم
هەر پێیەک دائەنێ هەست ئەکەم لەگەڵیام
وسوو:
هەتا بن دارباوی ئەو پەڕی کەژەسوور
لەگەڵیا ڕۆشتم و
خۆی زۆری لێکردم کە چیتر
لەگەڵیا ڕێ نەکەم، نیازم بوو هەتاکوو
«کروسکی» بەر گردە چۆلەکە هەر بڕۆم
خۆی نەیهێشت
بەڕاستیش هەناسەم سوار بووبوو
سوارە:
گلەییت لێ ناکرێ، پیرێتی و ئەو ڕێیە!
وسوو:
بڵێم چی ئەو تین و تەوژمەی
جارانم نەماوە
داخەکەم بۆ گوڕی لاوێتیم
سوارە:
مام وسوو، چۆنت دی؟! بەپێ بوو؟!
ئەی ورەی ناو دڵی؟ ئەی زاتی؟
هەر وا بوو وەک من دیم،
پێش ڕۆیشتن؟!
وسوو:
هەر ئەتوت: بەرانە کێوییە
بۆ زاتیش کون نەبوو لە جەرگیا
سوارە:
تۆ بڵێی بێتەوە و
چاوانی خەزانیش ڕۆشن کا
ئەم خەڵکە لە چنگی ئەم خەمە
دەربێنێ؟
وسوو:
لەسەر خوا ڕێگەیە و لەبەرە
هاتەوە شاییی دڵ بۆ گوندی خەزانە
گەر مردیش وەک عاشق ئەمرێت و،
بۆ ئاسکە موبارەک گشت مەرگێ
ئەبێتە چراوگێ و هەڵئەکرێ
لە دڵی ئاسماندا،
بۆ خاوەر، بۆ ئاسکە موبارەک
ڕێگەیە و لەبەرە، ئەو نەگات
بەدوایدا ناهێڵین کە جێ پێی بزر بێ
یەکێ تر، دووانی تر، ڕێگەیە و لە بەرە
سوارە:
مام وسوو، یەکێکم لەوانە
منیش وەک کوڕە شوان عاشقم!
لە دڵمان ئەو جووتە چاوانە
وسوو:
بۆ ئاسکە موبارەک، بۆ یەزدان
من نا، تۆ، تۆ نا، من
سوارە:
مام وسوو ئەوەندەی بۆ پیرۆت
خەیاڵم پەشێوە
ئەوەندە و زیاتریش بۆ خاوەر
ئەزانی پلووسکی گریانی
وەک «فاتە» پێی وتم
لە چۆڕە ناکەوێ
مام وسوو، سەودای سەر
سەودای سەر!
وسوو:
هەقێتی سەفەری وا گران
بۆ دڵی دەزگیران
هەر مایەی ئەندێشە و جەخارە
کوڕی خۆم، دڵداری
خەندەشە و ئازارە
سوارە:
چ کاتێ هەواڵی ئەزانین؟
وسوو:
دامناوە، سبەینێ لە سەری «هەڵۆ»وە
بەوردی سەرنج بەم
بزانم کوڕە شوان
هەتا کوێی بڕیوە
- وچان، مەمەند ئەڕوات -
سوارە:
پێکەوە، منیش دێم.
- وچان -
«لەم کاتەدا» پیرباڵ «بەپەلە خۆی ئەکا بە ژووردا و بە پەشۆکاوییەوە ڕوویان تێ ئەکا»
پیرباڵ:
کوێخا خاوەری
زامدار کرد!
«بەپەلە ئەچنە دەرەوە، تاریکی»
دیمەنی چوارەم:
«بەر دەرگای ماڵی باپیرە، زۆراب یاریی ئەکات، مەمەند بە ڕاکردن ئەگاتە لای و هەناسەی سوار بووە»
مەمەند:
ئەزانی، ئەزانی، مام وسوو
پێش تۆزێ چی ئەوت، چی ئەوت
بە سوارە ئەزانی
زۆراب:
درۆزن لە کوێوە گوێت لێ بوو
دە باشە، چییان وت!
مەمەند:
بۆ ئەڵێی درۆزن
بەو خوایە گوێم لێ بوو
لەپەنای بەردێکا من خۆمم مات دابوو
ئەوانیش ئەزانی لە کوێدا
هەر لە لای باخەکەی «ڕێحانە»ڕەشەوە
وەڵڵاهی هەر لەو لای
زۆراب:
«قسەکەی پێ ئەبڕێت»
دەی باشە، دەی باشە
مام وسوو، چی ئەوت
مەمەند:
پێی ئەوت، پیرۆتی بینیوە
پێی ئەوت، هەر وەکوو بەرانە کێوییەک
ڕێی ئەکرد
پێی ئەوت، هەر هیچ، هیچ، ناترسێ
زۆراب:
لە دەعباش، لە خێویش؟
مەمەند:
لە هیچ شت، لە هیچ شت
زۆراب:
ئەی باشە ئەیانوت
کەی پیرۆت دێتەوە؟
مەمەند:
نە و، بەڵام گوێم لێ بوو مام وسوو
پێی ئەوت بەیانی ئەچمە سەر هەڵەمووت
لەوێوە تەماشای ڕێ ئەکەم
بزانم، بزانم کە پیرۆت هەتا کوێی
بڕیوە، ئا، ئا، بیریشم کەوتەوە
پێی ئەوت با پیرۆت بشمرێ
چونکێکم ئەمرێ بۆ ئاسکە موبارەک
بۆ دوایی ڕۆحەکەی ئەبێ بە ئەستێرە
وای ئەوت، مام وسوو وای ئەوت
زۆراب:
ئێ، ئێ، ئێ
مەمەند:
تەواو بوو، هەر ئەوەم گوێ لێ بوو.
- وچان -
زۆراب:
شتێکت پێ بڵێم بە قسەی من ئەکەیت؟
مەمەند:
چۆن چۆنی؟ دەی بیڵێ
زۆراب:
سبەینێ باپیرە نەزانێ
پێش ئەوەی مام وسوو هەڵبستێ
ئەچینە سەر ڕێگای
هەر کە هات پێی ئەڵێین:
مام وسوو ئێمەیش دێین لەگەڵتا
ئێمەیش دێین
مەمەند:
ئای لەوە!
ئینجا چۆن ئەتوانین
بە شاخا هەڵگەڕێین
خۆ ئێمەش مناڵین!
زۆراب:
کەرە شین ئەبەین و هەتا چەند توانیمان
هەر ئەڕۆین، هەر ئەڕۆین
دوایی کە هیلاک بووین
سوار ئەبین، باشە، ها؟
مەمەند:
ئا، باشە، بەڵام با باپیرە نەزانێ
بزانێ، ناهێڵێ، منیش زۆر
زۆر زۆریش حەز ئەکەم
دووریش بێ تەماشای
پیرۆت کەم.
زۆراب:
دە باشە
بەیانی هەر زۆر زوو
من هەڵتئەستێنم.
من نانووم.
- تاریکی -
دیمەنی پێنجەم:
«شانۆ ڕووناک ئەبێتەوە، بێ ئەوەی دەسکاری هیچ دیکۆرێکی دیمەنی لەوەوبەر کرابێ، هەرچی ئەکتەرەکانی ناو ئەم شانۆ گەرییەشە ڕیز بوون، دەرهێنەر وەک یەکەم جار لە دەستپێکردنی یەکەم تابلۆدا دیمان، دێتەوە بەردەمی شانۆکە و ڕوو ئەکاتەوە بینەران»
دەرهێنەر:
میوانە خۆشەویستەکانم
ئا بەم جۆرە شانۆگەریی
«ئاسک»تان دی و، ئا بەو جۆرەش
کۆتاییی هات
گەر ئەپرسن
منیش وەک ئێوە نازانم
پیرۆت ئاسکە موبارەکی بۆ داگیرا؟
گەڕایەوە؟ چی بەسەر هات؟
لەگەڵ خاوەر بە یەکتری شاد بوونەوە؟
یاخود لە ملەی بەرزەوە
بەرەو خەرەند، هەڵدێررا و کەوتە خوارەوە؟
منیش وەک ئێوە نازانم!
ئەم جارەشیان تەنیا من بۆ ئەوە هاتم
لەبەر دەرگای
ماڵی ئا ئەم شانۆیەدا، ڕاوەستام و
ماڵاواییتان لێ بکەم
بەڵام بەر لەوەی بڕۆن و بەڕێتان کەم
ماوەم بەنێ
یەک یەک ناوی ڕاستەقینە و،
ئەکتەرەکانی «ئاسک»تان
پێشکەش بکەم.
«یەکە یەکە دەست ئەکا بە پێشکەش کردنی هەموو ئەکتەرەکان»
بێدەنگی
«باڕژنی ئاسکەکە ئەبیسرێتەوە، تاریکی»
- کۆتایی -