قەولی موفتی
از کتاب:
سروەی بەربەیان
اثر:
قانع (1898-1965)
1 دقیقه
920 مشاهده
ئەی برادەر! قەولی موفتیی ئەم زەمانە هەر درۆس
ویردی سۆفی، زیکری زاهید، باش عەیانە هەر درۆس
باوەڕم پێ بکەن ڕەفیقان بێ زیاد و کەم ئەڵێم
کەسبی مەردی ناتقی دەوری زەمانە هەر درۆس
شێخێ هات و چاوی نووقان، لۆچی ورگی دەرپەڕان
با لە دڵدا های و هووی بێ؛ چون نیهانە، هەر درۆس
بەڵمەڕیشێ بێ، سیواکی کا بە پانیی ورگییا
چرپەچرپی زوانی بیسن، وای مەزانە هەر درۆس
شێخ ئەگەر هات و وتی: دەروێش وەرە تۆبەت بدەم
ساحیری جادووگەرە؛ چاکی مەزانە، هەر درۆس
بێتو دەروێش مەترەقی بێنێتە سووڕوحەی بکات
(...) ئەخوا بە چکە (...) بۆ کیژی جوانە هەر درۆس
مەنجەنیق و نار و زەرگ و تێغ و شمشێرە کوتەی
بۆ کولێرەس، تۆ بە شەوقی دین مەزانە، هەر درۆس
عەسکەر و ژاندارمری گەر ماغەماغە سف بکەن
ڕاست و چەپی ساغەبق، یا یەک دووانە هەر درۆس
حافزیش بێت و بڵێت من قاری و مەردی خوام
لاچۆ پاچە دەور ئەکاتۆ، هیچ نەزانە هەر درۆس
لابە قانعتخلص، چی ئەڵێیت؟ بۆچی زەمی مەردوم ئەکەیت؟
تالبیش بێت و بڵێ دەرسم ڕەوانە، هەر درۆس