نامەیەکی شیعری لە «شێخ نووری»ەوە بۆ «زێوەر»
لە کتێبی:
دیوانی شێخ نووری
بەرهەمی:
شێخ نووری شێخ ساڵح (1896-1958)
2 خولەک
963 بینین
ئەی بادی سەبا! پەیکی خەیاڵاتی ئەدیبان
ئەی میروەحەیی فێنکی زامی دڵی سووتاو
ئەی بادی خەرامان
وەختێ کە ئەدەی شەو لە لق و پۆپی درەختان
سەد دەنگی نەی و ناڵەیی عوودت بەفیدا بێ
ئەی موتریبی ناڵان
گەر تۆ نەئەبووی، ئەی ئەسەری قودرەتی لاهووت
چۆن پێئەکەنی خونچە دەمی سوبحی بەهاران؟
ئەی نەیزەنی بوستان
چۆن ناڵەیی مەحزوونی کەوی مەدانی کێوان
تەئسیری ئەکردە جگەری لەت لەت و برژاو؟
ئەی مونسی مورغان
ئەی بادی سەبا! هەستە مەوەستە وەکو ئینسان
ڕوویە بکەرە مەسکەنی جارانی سولەیمان
مەدفوونە لە سەیوان
ئەو شارە کە مەشهوورە بە کاشانەیی بابان
یەنبووعی ئەدەب، کانی گوهەر، مەنبەعی عیرفان
هەم لانەیی شێران
سەیرێ بکە بنواڕە بە شار و بەکەنارا
دەورێ بدە نەختێ لە دەمی سوبحی بەهارا
ئەی بادی دڵارا
ئەم نامەیە جوان بگرە بەدەستێکی بلوورین
ڕازاوەتەوە، چونکە بەمیهر و مەهـ و ئەختەر
عەینەن وەکوو ئەفسەر
بەو شەرتە لە تەقدیمی ئەوا واسیتە بێ «ژینڕۆژنامەی ژین»
بیخەیتە سەری شاهی ئەدەب، حەزرەتی «زێوەرکەس»
ئەی بادی پەیەمبەر
زاتێکی ئەدیبە، بە ئەدەب بچووە حزووری
عەرزی بکە، چاکە بە دڵی ئێوەیە «نووریناسناوی ئەدەبی»
هەر ماتە لە دووری
عەرزی بکە، ئەی هەیکەلی شیعر و ئەدەبیات!
بێ دەنگی بەسە گیانە لە ئوتێلی «شەریفا»
ئوستادی ئەدەب، شاعیری پڕ فیکر و خەیاڵات
نابێ بەزەییت بێ بەغەریبێکی زەعیفا
مەزڵووم و نەحیفا
ئاخۆ ئەسەرێ ماوە لە سەیرانگەهی «یارە»
چوارشەممە ئەڕازانەوە، نەورەستە نیهالان
وەک توولی نەمامان
لاگیرە بەسەریانەوە، وەک ڕۆژی درەخشان
گەردانە لە ملدا ئەبووە ماهـ و ستارە
بەم فەسڵی بەهارە
چوارشەممە کە دێ، ناڵە ئەکا دڵ لە قەفەسدا
وەک مورغی ستەمدیدەیی مەحبووس و موکەدەر
وەک کۆتری پابەستە، لە ئەسنایی هەوەسدا
مەبهووت و سەراسیمە، موکەدەر لە موقەدەر
بێ تاب لە نەفەسدا
دایم دڵەکەم ئێستە لەلای «قۆرییە شکاو»ە
ئەو جێیە کە مەشهوورە بە مەڵبەندی نیگاران
جێی سوحبەت و سەیران
چۆنە ئەسەری ماوە؟ وەیا بۆتە کەلاوە؟
کیسرایی سولەیمانییە، ئاساری نەماوە!
هەر بوومی لەناوە!