گلەی نووسی لە دارێکی کوهەن بەر
لە کتێبی:
دیوانی زاری
بەرهەمی:
زاری (1905-1982)
2 خولەک
478 بینین
گلەی نووسی لە دارێکی کوهەن بەر
بە شەرحێ وەک دەڵێ پیری موکەددەر
جواوی داوە پیرانە بە نەرمی
وتی ئەی نووری چاو ئەی ئەفسەری سەر
گڵۆکێ بووی بە سەرمۆ هەر وەکوو تاج
گیانێ بووی لە خاترما مسەووەر
بە هۆی تۆوە گەلێ پرژی شکانم
پلاری دار و بەردی ئەهلی مەعبەر
گەلێ گەرمی و سەردیم ئیختیار کرد
کە بەڵکوو میوە شیرین بێت و دڵبەر
زەمانی نوخشە هات و خەرمەنم دی
بڕێ خاشاک و خۆڵی میحنەت ئاوەر
«ان اشكرعەرەبی» کوا؟ لە «و احفضعەرەبی» بۆ نەما ناو
مەگەر بەربادە دین «الله اكبرعەرەبی»
مەکە مەفتووح دەم بۆ ڕەنجشی باب
بە «فتحهعەرەبی» و «ضمهعەرەبی»یه فەرقی «كُرعەرەبی» و «كَرعەرەبی»
«نه ما را در میان عهد و وفا بود؟فارسی»
بە قەولی «مصلح الدینکەس» هونەروەر
«جفا کردی و بد عهدی نمودیفارسی»
فریبت خوارد ئێمەت کرد موکەددەر
«کنونت گر سر صلح است باز آیفارسی»
سەڵاحەت ئێسە خۆشە مەیخە مەحشەر
«کزان محبوبتر باشی که بودیفارسی»
بە گەردێ نابێ دەریایێ موغەییەر
لە بەر تۆ بوو قڕەی «زاریناسناوی ئەدەبی» ئەوێستەش
وەرە ئەو نووری چاوەی بووی لە مەوبەر