بەسراوی ڕاوی چاوی شۆخێکی نەوجەوانم
لە کتێبی:
دیوانی زێوەر
بەرهەمی:
زێوەر (1875-1948)
1 خولەک
1298 بینین
بەسراوی ڕاوی چاوی شۆخێکی نەوجەوانم
گیراوی حەلقەداوی سەییادی عاشقانم
زەلیلی لەیلی بێ مەیل، مەجنوونی کۆهـ و دەشتم
بێ یار و کاروبارم، ڕەفیقی وەحشییانم
تکا، شکا، بە جارێ شەراب و شیشەیی دڵ
ئەسراری مەخفییاتم کەوتۆتە سەر زوبانم
مەنواڕە جوستوجۆی من، بنواڕە گفتوگۆی من
شیرینە قیل و قالم مەدداحی دڵبەرانم
لە داغی باغی ڕووی ئەو وەک عەندەلیب ئەناڵم
تەزەروی سەروی باڵای، بێ ئافەتی خەزانم
من پەستی شەستی دەستی چاومەستی دیدەشەنگم
موحتاجی باجی ماچی ڕوومەتگوڵی جینانم
دڵ بۆتە بۆتە بۆ تۆ پڕ نار و پڕ حەرارەت
سووتاوە دڵ ئەمێستا خەریکی حیفزی جانم
هەمیشە حیلەبازی، جارجارە دڵنەوازی
گاهێ لەسەر زەمینم، گاهێ لە ئاسمانم
زێوەرناسناوی ئەدەبی غوڵامی خۆتە، ئەم جەورە حەیفە خووتە
مەمنوونە گەر بفەرمووی: تۆ عەبدی ئاستانم!