پیرەمێرد خۆی دەرخست
لە کتێبی:
دیوانی پیرەمێرد
بەرهەمی:
پیرەمێرد (1867-1950)
3 خولەک
844 بینین
دەردی گرانە تووشی نەوەی نەخوێندەوار ئەبێ
مێردەزمەیە کە سواری کوڕانی بەکار ئەبێ
بەرزی خەیاڵە کە هەڵیئەبڕێت بۆ کەمەندی بەند
زیهنی تەڕ و جوانە کە بە شیعر ئیختیار ئەبێ
سواری «سمندر» سم لە هەوادایە لە مەعنییا
نازانێ کە کەوتە خوارەوە، غەمخوارە خوار ئەبێ
ئاهەنگی وەزن و قافیەیە بە شەو لە کەللەیا
تاری درۆیە بە «أحسن أكذبعەرەبی» ئەشعار ئەبێ
دەعیەی دەماغی نایەڵێ کاسبیەک بکا بۆ خۆی
بە شەو خۆی پیادەیە کەچی خەوی لێ سوار ئەبێ
دێتە ئەمەی کە بنووسێت، لەپڕ شیعری دێ بە تاو
نەینووسێت بیری نامێنێ ڕەنجی بە خەسار ئەبێ
تاریکە ژوور، چرای نییە، بۆی دێتە دەر بۆ حەوشە
گەر مانگیش نەمابێت، ئەستێرەی شەوقی دیار ئەبێ
بەو ڕەنگە وا گریمان قەسیدەکە تەواو کرا
کەس نابێ کە بۆی بخوێنێتەوە بێ قەرار ئەبێ
جارێکیان لە ئەستەموڵ لە شەوا تازە شاعیرێک
شیعرێک ئەڵێت لە خۆشی ئەو شیعرە گەشکەدار ئەبێ
چی بکات؟ ئەچێتە بەردەرگا و بەگچییەک تێئەپەڕێ
بانگی ئەکات بۆ خوێندنەوەی، ئەوسا شیعری سوار ئەبێ
بەم ڕەنگە فێری شاعیری بوون و سەهلە دوای ئەمە
سەد قۆرتی وا هەیە کە گوزەران ژاری مار ئەبێ
چاوی ڕوا کە بەشکو نانی لە «دوونان» دەستکەوێ
گەر ڕۆحی بوایە مەدحی درۆ شەرمەزار ئەبێ
کەوتووینە دەورەیەکەوە کە بە هەزار بەزم و نەزم
باوەڕ مەکە کەرەمکەر کە بە دەست ئیختیار ئەبێ
هەجویش ئەکەی، پەڵێکە کە ئەیهاویە ناو جۆگەلە
داوێنی هەجوەکەشت بە پریشک لەکەدار ئەبێ
من ئەم قسانەم بۆ ئەدەبی میللەتەکەم ئەکەم
کە ئاوێنەیەکە زۆر کەسی وای تیا دیار ئەبێ
شیعرم هەیە کە بانگە لە ناو کوولەکەی تەڕا
بووکم هەیە وەکوو مانگە؛ بەڵام جێی حەسار ئەبێ
زۆری نەماوە کوڕگەلی کورد بێنە ناو کایەوە
ئەوسایە شەخسی شەخسی خۆی بەخۆی سەنگەسار ئەبێ
ئەنجار ڕەواجی شیعر و ئەدەب وەختی دێتە بڕەو
ئەو سنعەتە نەفیسە هەر هەمیشە بەهار ئەبێ
نەزمی جەلیلە کە موعجزەی «خاتم النّبیعەرەبی» یە
شیعریش بەشێکە لە حیکمەت، وەک دین پایەدار ئەبێ
هاتم بە قافیە و بە قسەی قۆڕ و لەنگ و درێژ
نووسیم نەوەک بڵێن کە تەڵاکەم کەمعەیار ئەبێ
خۆزگە ئەوانەی وا بە فەساڵ و بە فیشاڵ ئەدوون
لەو تیرەیە دەبوون کە تیر و کەوانیان دیار ئەبێ