مبحث الايمان بالله

لە کتێبی:
عەقیدەی مەرزیە
بەرهەمی:
مەولەوی (1806-1882)
 6 خولەک  1134 بینین
دەمێ دووبارە لە ئیمان بدەین
موتەعەللقی ئیمان بەیان کەین
ئەرچی پێی ئیجمال ئەر بێرینە بەین
موستەفاد دەوێ لە شەهادەتەین
لاکین موافیق حەدیسی ڕەسوول
مونحەسیر بووگە لەسەر شەش ئوسوول
الاصل الاول من الاصول السته
ئەسڵی ئەووەڵمان بزان بە یەقین
باوەڕە بە حەق «رب العالمينعەرەبی»
چلۆن باوەڕێ؟ ئینکار مەلوول کا
وە ڕووی کوفردا چاک گەردەلوول کا
نەسیمی ئونسی لێت دا لەسەردا
خاشاکی نەفسی لاوا لەبەردا
شەفەوی لە دەم دڵت بسێنێ
یادی لێوار و کەنار نەمێنێ
لە گەردی نوختەی سیاە و سفید
پاکت کا هەر وەک کەلیمەی تەوحید
ئەر هاتییەوە باز وە بەقاوە
وە بۆی موحەممەد ڕەسولوڵڵاوە
ئەر سەد کەنارە و دەوێ شەفەوی
قابیلی نوختەی تەعەللوق نەوی
دانیشە لەسەر سەججادەی ئیرشاد
بۆ تەزکییەی نەفس تەکمیلی عیباد
«لي مع الله...عەرەبی» وەک مەلەکووتی
جێ بێڵ، بێر ئەسەر وەسفی ناسووتی
بێ ئەمری مەناس، حوزوور کە مەناس
خاس بگرە ئە دڵ تەفسیری ئیخلاس
ئیجمالی دەوێ بۆ قەلبی سەلیم
لە «بسم الله الرحمن الرحیم»
لاکین «قُل» بڵێ بێ وە تەفسیلدا
خاک بکە وەسەر جەبریی زەلیلدا
کە هەڵیدا «قُلعەرەبی» قوڵ وە کەناردا
کەفی جەبری ڕێت بەم دیو لێواردا
ئەمرت کە زانی هەر لە موختارە
دیتر حاڵی جەبر بێحاڵ دیارە
تۆ، ئەرچی «هوعەرەبی» مەشهوورە و ڕاسە
یانێ: بزانە شان و حاڵ واسە،
بڵێ ئەوەتە «اللهعەرەبی» ئەو زات
ئولووهییەتی بۆ هەیە ئیسبات
ئولووهییەتیچ لای«بعض الفحولعەرەبی»
«وجوب الوجودعەرەبی» بۆ ئەوە مەدلوول
خالقییەتیچ وەک مەعبوودییەت
خاسەی لازیمەن بۆ ئولووهییەت
ئەو ئەوییەتە کەوا ڕاجیعە
«هُوَعەرەبی» ئەباڵ ئەو بۆ دڵ ساتیعە
بەڵام چی بکەین لەو بێ چاوییە
ناوینێ تەعتیل دەوێژێ نییە
ئەحەد کە ناکاو مەوجێکی داوە
پووشی شیرک و نەقس دەداتە لاوە
بۆچ؟ مەعنای: یانێ تەنیاس لە زاتدا،
لە گشت ئەفعالدا، لە گشت سیفاتدا،
لە هەموو ئەنواع تەرکیبە بەری،
لە گشت کەسرەت و تەعەددود عەری
پاکەو مونەززە لە هەموو چشتێ،
کەوا بۆی کەریە ئیمکانی لێ تێ،
وەکوو تەحەییوز، وەکوو جیسمییە
وەک موشارەکەی «حيث الماهيةعەرەبی»
پێ بنێ وە چاو ئەهرەمەنیدا
وە موجەسسیمە و وە وەسەنیدا
سەنەوی شەق دە هەتا دیارە،
موعتەزیلە هیچ، زوو بەر کەنارە!
ئەر شیرکی جەلی ئەگەر پەنهان وێ
ئەر نەقسی پەنهان وەر نومایان وێ
بێ درۆ بیدروو لەسەر ڕێتەدا
نەک بچۆی دڕک وە ژێر پێتەدا
الله الصمد: محتاجّ اليهعەرەبی
كُلُّ ما سواه، فعوِّل عليهعەرەبی
حەق بە زاتی خۆی غەنیی موتڵەقە
مەخلووق بە گشت وەجه موحتاجی حەقە
تیکراری «اللهعەرەبی» دەفەرمووت بێ لۆچ؟
ئەگەر وا نەوێ ئولووهییەت بۆچ؟
«تیکراری «اللهعەرەبی» دەفەرمووت بێ لۆچ؟
ئەگەر وا نەوێ ئولووهییەت بۆچ؟»
«لم يلدعەرەبی»، یا وەڵەد بۆچییە؟!
بۆچ؟ بۆ هیچ شەیئێ موجانیس نییە
هیچ موحتاج نییە، عەدەمی ناوێ،
موعین و خەڵەف بۆچ بێن ئەم ناوێ؟
نایگرێ بە خۆی نە کەژ نە سارا
ماخۆلیای قەول گرۆی نەسارا
ئەگەر بۆ عیللەت ئەمە مەدلوول وێ
کە موناسەبەی دەگەڵ مەعلوول وێ
کەوا حەکیم پێی تەلەففوز دەکات
مەفهوومە لە لەفز «موجَبعەرەبی»ی «بالذاتعەرەبی»
پێی مەڵێ عیللەت زاتی موعەللا،
ئەم نیسبەتە و ئەو؟ «حاشا و كلّاعەرەبی»
دەلیلی و «ولم يولدعەرەبی» بەیان کەم:
لەو زاتە سەبقی نەبووگە عەدەم
چ بۆیێکی خۆش لەم عیللەتە تێ
حەق مەعلوول نییە بۆ هیچ عیللەتێ
لە «عَلّي عينيعەرەبی» وەک «يداللهعەرەبی»ی
بێ فەڕ حاڵی بوو، وەک ساهی و لاهی،
موشەببیه حەقی نەدی لە ناودا،
دەسی تەشبیهی دا وەناو چاودا
گوێ مەکە لە کەس هەر بەم مەعنایە
باوەڕت بوێ: خودئایە
یانێ وجوودی «لذاتهعەرەبی»یە،
بووگەو هەس، دەوا و مووجیدی نییە
هەر ئەوە «بالذات واجب الوجودعەرەبی»
«ذوالالوهّيهعەرەبی» و خالیق و مەعبوود
مەقسوود و مەوجوود بە حەق هەر ئەوە
بێ موعین، تەنیای موتڵەق هەر ئەوە
بێ شەریک و میسل، بێ شبیهە و نەزیر
بۆ موتیع بەشیر، بۆ بۆ عاسی نەزیر
حەقیقەتێکە بێ چەند و چوونە
لە دائیرەی عەقڵ مەخلووق بیروونە
هەرچی بشنۆیە یا بوێنییە
یا بزانییە ئەوە ئەو نییە
بۆ ماسیوای ئەو زاتە تەعریفە
بۆ ئەو وا نییە بیزان لەتیفە
«و لا يشبهُ و لا يَشتَبِهعەرەبی
لا هو بشيء و لا شي ء بهعەرەبی»
«ظاهرّ لكن باطد الاسرارعەرەبی
باطنّعەرەبی» ئەمما «ظاهر الاّثارعەرەبی»
ئەزەلی و ئەووەڵ بە بێ بیدایەت
ئەبەدی و ئاخیر وە بێ نیهایەت
ئەزەل پەیمانی دەگەڵ ئەبەد کرد
ئەزەل هەڵبگرد، ئەبەد دابگرد،
ئەو سەر بەراو ژوور تا قووەتی بوو
ئەم سەر بەراو ژێر تا تاقەتی چوو
ئەو دەڵێ: فریاد، «أين ابتداه؟عەرەبی»
ئەم دەڵێ: هەی داد،«أين انتهاه؟عەرەبی»
«من جهه الذات» لە ئەشیا تەریک،
من «حیث الصفات» بە گشتی نزیک
ئیشارە ڕێگەی ئەلای ناکەوێ
بە «هُناعەرەبی» لەگرە، بە«ثمّهعەرەبی» لەوێ
«لم يَكَد اصلاً يتحد بشيءعەرەبی»
عالەم بەو قایم ئەو قایم بە خۆی
نە جوزء نە جوزئی، نە کول نە کوللی
بەعیدە لە عەیب حال و مەحەللی
بۆ حەوادیسات هیچ مەحەل نییە
لە کوفوو، لە ضید، لە نید بەرییە
نە شەکل و سوورەت نە هەیوولایە
نە مورەککەبیچ لە هەردوو لایە
لە جیهەت کەنار، لە حەییز ئەودەر
«ليس بعرض و لا بجوهرعەرەبی»
«ليس بجسم و لا جسمانيعەرەبی
و لا بروح و لا روحانيعەرەبی»
نە لە زەمینداس، نە لە ئاسمان
«ليس في الزمان و لا في المكانعەرەبی»
دوورە لە مەتا و کەم و کەیف ئەین
حەرەکە و سکوون وەسل و فەسل و بەین
ئەوە «مؤثر في الوجودعەرەبی» و بەس
جَلَّ، تعالي، عَزَّ، تقدّسعەرەبی
بێ وێنەیە و ماددە، بێ موددە و ئالەت
وە بێ ماندەگی و عیجز و مەلالەت
ئاوردییە وجوود گشت ئەجزای عالەم
لە عەدەم، دیسان دەیواتەو عەدەم
لە ئەزەل ئەو بوو، نە هیچ بوو، نە کەس
بە بێ چوون دەگەڵ هەموو چشتێ هەس
ئاخریچ هەر ئەو دەمێنێت و بەس
یەعنی غەیری حەق دڵ بە هیچ مەبەس
«كما في الأزل في ما لا يزالعەرەبی»
پاکە و مەقەددەس لە نەقس و زەوال
مەوسووف بە ئەسما و سیفاتی کەمال
چ وەسفی جەلال، چە وەسفی جەمال
چە سیفات زات بێ تەشبیهە و میسال
چە سیفات پاک حەمیدەی ئەفعال
زاتی گشت قەدیم لە حودووس سافی
وجوودی و فیعلی، حادیس ئیزافی
وەکوو خەلق و ڕزق، وەکوو ئینتیقام
ئیحیا و ئیماتە و ئیکرام
«تعّلقاتُ وصفِ قدرتهِعەرەبی
بكونِ المقدور كلَّ في وقتِهِعەرەبی»
لە دڵی پڕ زەوق بێ ئیعتیسافدا
هیچ مەحزوور نییە لەم ئیتتیسافدا
ككون الحقِ تعالي وحده،عەرەبی
قبل العالم، معه، بعدهعەرەبی