گفتار در کنیه‌ی حسین ابن منصور کە چرا «حلاج» گویندش
لە کتێبی:
کۆمەڵەی شیعری فەقێ قادری هەمەوەند
بەرهەمی:
فەقێ قادری هەمەوەند (1830-1890)
2 خولەک
1027 بینین
یەک جە «اهل اللهعەرەبی» حەللاج مەشهوور بی
ئیسمش شێخ حوسەین ئیبنی مەنسوور بی
یەک ڕۆ جە مەستی تەجەللای حوزوور
جە سوقان شەهر هەنگام عوبوور
دیش یەک پیرەزاڵ مەناڵۆ بە زار
زەلیل و دڵگیر مەنەی کەفتەکار
ڕەحمش ئەسەر کەرد، پەرسا: پیرەزاڵ!
عیجزت نە چێشەن، بەیان کەر ئەحواڵ
عەرز کەرد: فیدات بام پڕ ئیحتیاجم
دەمێوەن موحتاج، مەردێ حەللاجم
بە قەدەر کەفاف وێم و ئەتفالان
خریدم کەردەن پەنبە چەند باتمان
نە من داروون پا بشم پەی حەللاج
نە حەللاج بەی جا دارۆ ئیحتیاج
شێخ فەرما قاپیی حوجرە گوشاد کەر
بە پەنبەی مەقسوود تۆ کەم یەک نەزەر
ئەگەر ڕوخسەت بۆ جە زات مەننان
من پەی حەللاجی بەستەنم میان
پیرەزاڵ پەی شێخ گوشاد کەرد حوجرە
خەرمەنەی پەنبە کەردش یەکسەرە
شێخ کەرد تەوەججوهـ بە دیدەی زەمیر
خێزا جە پەنبە زیڕەی دارو گیر
نە حوجرەی پەنبە بەرز بی زیل و بەم
مەواتی دووسەد حەللاج بییەن جەم
مدرا وە پاوە شێخ ساحێب حاڵ
تا حەلاجی بی پەنبەی پیرەزاڵ
جە ئێد بی کونیەش فاش بی نە جیهان
ئەلقابش نە عام حەللاج مەوانان
«فەقێناسناوی ئەدەبی» نە خاریج حیکایەت کەم کەر
بە حوکم ئیسبات مەقسوود مەحکەم کەر