یەکگرتن
لە کتێبی:
شاری دڵ
بەرهەمی:
سەید کامیل ئیمامی (1903-1989)
1 خولەک
1120 بینین
ڕاپەڕین، یەک دەکەوین، یەک بکەوین سەردەکەوین
گەلی ئێمەش هەموو خوازیاری هەوا و ئاو و زەوین
کوردە زۆر جار بووە کەم زۆری وەسەر زۆر بکەوێ
قەت مەڵێ دوژمنی مە زۆرە، بەڵام ئێمە کەمین
گەر لە سەر کلکە لەگەڵ مە، وەکوو ماری جەنگی
لێی مەترسە، فڕوفیشاڵە، لە ڕێی دانێ کەمین
خەوی زۆر بوو گەلی ئێمەی لە قوڕی غەفڵەت خست
مەرد و مەردانە وەرن، تۆبی خودا، با نەخەوین
هەر شەوە بۆ مە برا، کاتی گەمارۆی دوژمن
تا بزانێ نەتەوی، ئێمە هەموو پیاوی شەوین
گەرچی ڕێ ئەستەمە، پڕ دڕکە، ئەگەر تێکڕا بین
لەو هەموو بەندەن و شاخ و چڕە زوو تێدەپەڕین
گەر هەڵۆیە نەتەوی، بۆتە کوڵۆی سەر ڕێمان
ئەو کە خاوەن گوڕ و دەندووکە، مەگەر ئێمە کەوین؟
پەڕوپۆی هەڵدەوەرێنێ نەتەوەی کاوە برا!
گەل ئەگەر یەک کەوێ، داگیرکەرەکان نەخشی زەوین
شووڵی باریک کە هەموو پێکەوە بایدەن، پتەون
با هەموو دەست بگرین پێکەوە، تاکوو نەنەوین