موسم عید است و جانا دین و دل قربان دوست
لە کتێبی:
دیوانی عاسی
بەرهەمی:
مەلا مستەفای عاسی (1885-1975)
1 خولەک
588 بینین
موسم عید است و جانا دین و دل قربان دوست
جای فخر است بی تماشا مردن از دربان دوست
خاک پایش توتیای چشم بیمار دل است
گنج کام از هر دو دارین دست بر دامان دوست
بوی گل با مشک خاور نسخە ای از کوی او
در گلسان منفعل شد غنچە از خندان دوست
لالە و نسرین و عنبر فخر از بویش کنند
نرگس شهلا خجل از زلف چون ریحان دوست
گر چە اسکندر خیالت وصل آب زندگی است
در پناە آفتاب است چشمە حیوان دوست
جملە فردوسم ببخشند با قصور و نعمتش
دل نخواهد جز مشام کوی چون رضوان دوست
کار دانایان نباشد عاصیناسناوی ئەدەبیا بس التماس
شاخ بید است التجا جز درگە احسان دوست