ئەو چەنبەری گێسوو، کە موزەییەن بەپەڕەنگە
لە کتێبی:
دیوانی ئەدەب
بەرهەمی:
عەبدوڵڵا بەگی میسباح دیوان (1859-1916)
1 خولەک
922 بینین
ئەو چەنبەری گێسوو، کە موزەییەن بە پەڕەنگە
سەد نامی خودا، چەندە مەلیح و چ قەشەنگە
ڕوخسارە! درەخشندە لە ناو زوڵمەتی پەرچەم
یا پەرتەوی میهر و ئوفوقی وادیی زەنگە!
لێوت؛ بە سوخەن دێنییە ئیعجاز، مەسیحە
چاوت؛ بە فەتەن، فیتنەیی ئیسلام و فەرەنگە
خوێنی دڵی مەت کردە خەززابی کەفی ڕەنگین
ئەو دوو کەفە ڕەنگینە، چ موحتاجی بە ڕەنگە
چاوت ئەگەر ئەمشەو بەنیگەهـ؛ مایلی سوڵحە
زوڵفی سیەهت بۆچی دەگەڵ مەی، سەری جەنگە!
سەختیی دڵی تۆ؛ شەوقی دڵی نازکی ئێمە
وەک سوحبەتی خارا و سەبوو؛ شیشە و سەنگە
بێ وەجهە بکەم فکری ڕەهایی لە کەمەندت
تا کێشی کەمانداری برۆت پڕ لە خەدەنگە
تەنگیی دەمی تۆم هاتە نەزەر، لەو غەزەلەیدا
بۆیەم بەخودا، وەک دەهەنت قافییە تەنگە
فەرمووتە: ئەدەبناسناوی ئەدەبی جانی بە ماچێ، کە دەوا بێ
هێنامەوە، هاتووم وەرە بیگرە، درەنگە