جەمعی عوشاقان مەکەن لۆمەم کە وەختی زارییە
لە کتێبی:
دیوانی سافی هیرانی
بەرهەمی:
سافی هیرانی (1873-1942)
1 خولەک
1744 بینین
جەمعی عوشاقان مەکەن لۆمەم کە وەختی زارییە
نەشتەری دووری حەبیبم وا لە جەرگم کارییە
مەنعی ئاهـ و ناڵەیی من بۆچییە بێ ئیختیار
وا لەبەر زامی لە گۆشەی سینەکەم هاوارییە
یار یەدی بەیزای هەیە، هات و تەلیسمی دڵمی بەست
بەو هەموو ئیعجازە وا مەیلی لە جادووکارییە
مەزرەعەی دڵ تۆیی شادی قەت مەفەرموو شین دەکا
تا لە هەوری بەختی من دائیم بێ ئەو غەمبارییە
وا حەیاتم بێ سەبەب قەیدی حەیاتی کردووم
شیوەنی ڕۆحە عەزیزان، قەیدی من یەکجارییە
شەو بەبێ شەمعی ڕوخت پڕ زولمەتە خانەی دڵم
ڕۆژ بەبێ ڕۆژی جەماڵی تۆ سیاهـ و تارییە
نەقشی زار و لێوی ئاڵت نایەتە جەدوەلکەشی
مانی چینیش وا تەحەیور ماوە لەو پەرگارییە
چونکی موددێکە لە یاری باوەفا دوور کەوتووم
قووتی شیرینم درێغا وا لە ژەهری مارییە
«نزهەتا» سا دەردی سافیناسناوی ئەدەبی هەر لە دوو لا دێ شفا
یا بە وەسڵی ڕوویی یارە، یا بە لوتفی بارییە