نەوایا موترب و چەنگێ
لە کتێبی:
دیوانی مەلای جزیری
بەرهەمی:
مەلای جزیری (1570-1640)
2 خولەک
5597 بینین
نەوایا موترب و چەنگێ، فەغان ئاڤێتە خەرچەنگێ
وەرە ساقی حەتا کەنگێ، نەشۆیین دل ژ ڤێ ژەنگێ
حەیاتا دل مەیا باقی، بنووشین دا ب موشتاقی
ألا یا أَیُّها السّاقی! أَدِر کأساً وَ ناوِلها!عەرەبی
کو کاتب دێمی جەدوەل کت، شکەستە خەت موسەلسەل کت
ژ یەک حەرفان موفەسسەل کت، کیە ڤێ موشکلێ حەل کت
دزانی روودێ عوود ئەووەل، چ داڤێتن سروود ئەووەل
که عشق آسان نمود اول، ولی افتاد مشکلهافارسی
ژ مهرا وێ شەفەق سەعدێ، شرین لەعلێ شەکەر وەعدێ
دنالم شوبهەتی ڕەعدێ، عەجیب لێ ژ ڤێ جەعدێ
که دل را تاب هر چینش، به کفری میبرد دینشفارسی
ز تاب جعد مشکینش، چه خون افتاد در دلها!فارسی
دڤێ تاقێ دڤێ خانێ، مە عەیش و ئێمنی کانێ؟
کەسێ دەست دت ژ دەورانێ، نهالەک ڤێ گولستانێ
در آغوشش چو می آرد، که از دل جانش بسپاردفارسی
جرس فریاد میدارد، که بربندید محملهافارسی
ب قورئانێ ب ئایاتێ، ئەگەر پیرێ خەراباتێ
ببێژت: سەجدە بن لاتناوی تایبەتێ، موریدێ وی دبن قاتێ
مرید ار بی بصر نبود، ز فرمانش بدر نبودفارسی
که سالک بیخبر نبود، ز راه و رسم منزلهافارسی
ژ ڤێ ظولمات و دەریایێ، ژ مەوجان قەت خەبەر نایێ
شکەستی کەشتییا بایێ، عەجاجێ وێ شەڤێ دایێ
ژ حەرفا ماهـ و سالێ ما، نەهات در شەکلێ فالێ ما
کجا دانند حال ما، سبکباران ساحلها؟فارسی
مە ڕا ژ ئەووەل چ بر خامی، کشاند ئاخر ب بەدنامی
ژ ڕەنگێ سەعدیناوی تایبەت و جامیناوی تایبەت، ژ شوهرەت پێ حەسین عامی
ب دەنگ و بانگ و ئاوازێ، دبێژت نەغمەیا سازێ
نهان کی ماند آن رازی، کز او سازند محفلها؟فارسی
ژ حافزناوی تایبەت قوتبێ شیرازێ، مەلا فەهم ئەر بکی رازێ
ب ئاوازێ نەی و سازێ، ببی بەر چەرخێ پەروازێ
تُزَد منْ حُبّهِا الصَفْوی، بِەِ أَهَلُ الهوی نَشویعەرەبی
مَتی ما تَلَق مَنْ تَهْوی، دَعِ الّدُنیا و أَهَمِلهاعەرەبی