بە ناز و لەنجە کوشتمی، وەکوو دوو زوڵفی قەف بە قەف
لە کتێبی:
دیوانی ڕاجی
بەرهەمی:
ڕاجی (1912-1969)
2 خولەک
117 بینین
بە ناز و لەنجە کوشتمی، وەکوو دوو زوڵفی قەف بە قەف
دَقَّقْتُ صَدْراً بِالهَوي، مِن كَربَلاء الي نَجَفْعەرەبی
بە دەست و پەنجە ڕشتمی، وەکوو تنۆکە بادەکەی
وَالأَرضُ صارَت بِدَمي، تَمتَلأُ مِنَ التُحَفْعەرەبی
تکای دوو ماچی دەم دەکا، دڵەی هەژار و بێکەسم
حَتي يَطوفَ كَعبَة المُني، ويَلحَقَ الشَرَفْعەرەبی
لە مێژە بیری باوەشی ئەکەم بە مەکر و ساحیری
فَما بَلَغتُ مُلتَقي نَشرُ الوِدادِ والشَغَفْعەرەبی
لەو ساتە خۆشتر ناگەمێ، بۆس و کەنار و بادە زۆر
ضاجَعتُكَ بِمَعزَلٍ، كَلُؤلُؤَينِ في صَدَفْعەرەبی
دەمیوە خاڵی ڕوومەتی، لەو ڕەز و باخەدا دەمی
وَدامَ وَردُ دَمعَتي، في الخُضرَواتِ إِلتَحَفْعەرەبی
کەوتوومە شاری عیشقەوە، سەد ساڵە تا بم شارەزا
إنّي هَدَيتُ مُهجَتي، راحَ الحَبيبُ وانصَرَفْعەرەبی
کە پێچەوانە کارییە، هەنگوینە ژەهری مارییە
مُرُّ الدَواءِ نافِعٌ، حُلوُ المَقالِ مُختَلَفْعەرەبی
ببینە خاڵی چاوەکەی، لەسەر گلێنە بەهرەوەر
كَآيةٍ مِنَ السَماء، وطُرفَةٍ مِنَ الطُرَفْعەرەبی
تەرکی کەماڵ و ژین ئەکەم، ڕووی خۆم لە نازەنین ئەکەم
يَرحَمُني بِلُطْفِهِ، وقَد عَفي عَمّا سَلَفْعەرەبی
پشکۆناسناوی ئەدەبی تۆ بەسکە فوو لە خۆت، وەک من گەشەت کوژایەوە
رَمَيتَ طَلْقَةُ الأَمَلْ، وَما أَصابَت الهَدَفْ!عەرەبی