پی آباد این دیر فنا ویران شدم یاهو

لە کتێبی:

دیوان صافی (اشعار فارسی)

بەرهەمی:

سافی هیرانی (1873-1942)

1 خولەک 461 بینین

فۆنت:

پی آباد این دیر فنا ویران شدم

پی دانای این کان جفا نادان شدم

ولی چون بود و نابودم شئون کائنات از توست

ازین با نیک و بد هم یار و هم اخوان شدم

ز روز اولم آمیختی با آب گل و هر چیز

دگر نه عیب ار زاهد و گر رهبان شدم

اگر دانستمی شایان نار دوزخم از چیست

یکی از ساکنان جنت العدنان شدم

بجز تو اول و آخر بجز تو ظاهر و باطن

ندانم گرچه زین توحید سرگردان شدم

ز سرّ کنه موجودت عوالم جمله معدوم است

ولیکن ز آن وجود و زین عدم حیران شدم

چو زین هیولای صور سودی ندیدم من

که بر این نقطه چون پرگار بس دوران شدم

بهار آمد چو بلبل زار مینالم که یارم کو؟ دل ما عالم لاهوت بود کاشانه