هێڤی و تەوقە دکم ئەز ژ خودانا حەشەمێ
لە کتێبی:
دیوانی مەلای جزیری
بەرهەمی:
مەلای جزیری (1570-1640)
2 خولەک
415 بینین
هێڤی و تەوقە دکم ئەز ژ خودانا حەشەمێ
وێ نگار و سەنەم و پادشەهـ و موحتەشەمێ
جارنان بەندەیێ دل سوهتییێ مەهجوور ڤە ڤنێر
ب لەبێ لەعلێ شەکەربار و ژ عەینی کەرەمێ
پرسیارێ ل مە جارەک بکە شیرین دەهەنێ
کو پەریهتینە فراقا تە ل سەر دەرد و غەمێ
ئەر نە هودهود ژ سەبا بێت و وەکی بایێ سەبا
دێ ژ هەر کوو بگەهت دەستی ڤ پەیکێ حەرەمێ
پرسیارێ ل مە بت وەر نە خوە مەهجوورێ غەریب
دێ ل کێ عەرز بکم ڤێ غەم و دەرد و ئەلەمێ؟
«حاش لِلهعەرەبی» کو بکم ئەشکەرە ڤان غوسسە و دەردان
وەر بسوژم ژ غەمێ عشقێ تو سەر تا قەدەمێ
مە ب سەحرایێ وسالا خوە دەرین تو ژ خودێ ڕا
وەر نە وەقتە کو ببین غەرقەیێ بەحرا عەدەمێ
ژ گولستانێ جەمالا تە گولەک بێتە زوهوورێ
ژ دنێ دێ بچتن ناڤێ بهشتا ئرەمێ
شەرحێ حالێ غەمێ عشقا تە ژ کوو تێتە نڤیسین
مەدحێ ئەوسافێ جەمالا تە کوجا تێ ڕەقەمێ؟
وی مەجالێ کو جەمالا خوە تەجەللا دکری
لازمە سەجدە ببین بەر تە د وێ گاڤ و دەمێ!
سەجدە بین بەر تە ڕەوایە د حەمی مەزهەب و دینان
کی دبت موشرک و کافر ژ وی شیرینە فەمێ!
گەر ببم بەر تە سوجوودێ د دەما کەشف و شوهوودێ
مە ل دل دێ بدرت پەرتەوێ نوورا قدەمێ
«قِبْلَتی وَجْهُكَ فی كُلّ صَباح وَ مَساءعەرەبی»
ب دو ئەبروویێ تە جانان دخورم ئەز قەسەمێ
موویەکێ ئەز ژ تە نادم ب دوسەد زین و شرینان
چ دبت گەر تو حسێب کی مە ب فەرهاد و مەمێ
تە فەڕەنگ و عەرەبستان و مەجەر تێک ستاندن
جەلەوێ خوەش ڤەگەڕین، هاتییە نەوبا عەجەمێ
ما ژ دیوانێ سەعادەت سەکری شوبهی مەلاناسناوی ئەدەبییی
تو ب ناڤێ م گەدایی بکشینە قەلەمێ