چێشەن پەشێویم ماتەمی دڵەن
لە کتێبی:
دیوانی مەولەوی
بەرهەمی:
مەولەوی (1806-1882)
2 خولەک
1202 بینین
چێشەن پەشێویم: ماتەمی دڵەن
یا کزەی ئامای نامەی بوڵبوڵەن
شاهیدی دانای گردین ئەحواڵان
وەسەن پەی ڕاسیی عەرزەی مەلالان
ئێشی هامفەردم، ئێشی وێم زانان
دەردی هامدەردم، دەردی وێم زانان
بەڵام تۆ قەزاو بێتەدبیری وێت
کەردەن پێت ئانا هەرچی کەردەن پێت
کەی تۆ خەیاڵێت وە دەروون ئاوەرد
هانات کەرد ئەو من، من بێمەیلیم کەرد
تا تەئسیرێ بۆ پەرێ شەو ناڵەت
یا پەی هەناسەی سوب دوعا و لاڵەت
گۆیا جە لاوێت دەروونت ئێشان
بەد دوعاییت کەرد تەسدیعت کێشان
من ڕۆی مامەڵەی گردین خاس و کەس
جەو ڕاسە بازاڕ شارەکەی ئەلەس
جە سەر دووکانچەی شای سەر توجاران
هورگرتم کاڵای بەڵای نازاران
نامان نە گۆشت مەر فەردەکەی من
فەردی وەش مەزموون بێگەردەکەی من:
ئەر هەر سات دەردێ دەردێوتەر چەنی
بەیۆ ماچوو ئاخ پەی دەردێ هەنی
یەکێوەن جە لام شادی و ڕەنجووری
کەیفی و بێکەیفی نزیکی و دووری
مەر چون تۆ هەڵوای مەحەببەت خامێ
قەبای عەشقی دڵ پشت ناتەمامێ
وەشی و ناوەشی تەفاوت زانۆ
مەلێ نەزانۆ هەر پەلێ شانۆ
مەیل و قین هەردوو هەر جە شەخسێوەن
جەریمە و خەڵات شێوەی کەسێوەن
لا هورکەردە جەو، پەی ئێد تەماشا
بەو شاد، پێد ناشاد کَلاّ و حاشاعەرەبی
سا هەر دوعا کەر با چەرخی چەپگەرد
تا تاقەتش هەن هەر بشانۆ نەرد
من وزۆ ئەو دەرد، ئەو ئەو سەردی مەیل
ئەو ئەو قەبایل، من ئەو کۆی دوجەیل
خوسووسەن، بوڵبوڵ جە لای زامداران
دووری خاستەرەن نە وەسڵی یاران
نزیکی یاگەی تەریدەی فەسڵەن
دووری ڕای خەیاڵ قافڵەی وەسڵەن
پەوکە خوو گرتەی بەڵاو کۆسەنان
نزیکی بێزار، دووری دۆسەنان
نە کۆی نزیکی شادی وە بادم
نە دەورەی دووری وە یادش شادم