wiřêney mestî
Li pirtûka:
Dîwanî Pîremêrd
Berhema:
Pîremêrd (1867-1950)
1 Xulek
565 Dîtin
wişkesofyekan beheştyan ewê
bo ewey ḧorî û koşkyan berkewê
yadî tom le her şwênê dest kewê
beheşt dozexîy lê piř, namewê
ałtûnim heye ke her bîjmêrim?
naçarim ebê be to řabwêrim
na’umêdîye û bê mubalatî
ḧełałxorîye û kem desełatî
małdar małî bird, min řezay xwayî
mał le kurtîye û qerz le zyayî
hey qelenderî çend «sebukbarî»
le řîş û simêł berît yekcarî
caran emanut: qelenderîye
le řîş û simêł boye berîye
xo êsta řîş û simêł metrûke
herçî ebînî wek tazebûke
’umrî ew řîşe zibre nemênê
ke le řûmet kewt day’eçłekênê
min ełêm: ewey ke xawen řîşe
ayn û oynî kirduwe be pîşe
xwaye min eger ke xwastî xom bê
boçî bimewê ke milim kom bê
barî gunahim eger le mile
binawanekey bawkim wa şile
ew ney’ezanî şeytan nayewê
kwêxayî ’erş û qurşî berkewê?
ême eyzanîn ke ew şeytane
bo leřê birdin le peycormane
tefreman bida be denke genim
wa çake bimanxeyte ceḧenim