serfî ’umirim kird çu řemmałan be zewc û ferdewe
pênc xiştekî leser ẍezelêkî tahîr begî caf
Li pirtûka:
Dîwanî Edîb
Berhema:
Edîb (1874-1932)
2 Xulek
1009 Dîtin
serfî ’umirim kird çu řemmałan be zewc û ferdewe
wa le dûy dermanî derdî qelbî ẍem perwerdewe
kuşteyî le’lî lebî leylayî eḧmerçurdewe
ta be key qurban binałim min be êş û derdewe
des be’ejno, quřbeser, daym be ahî serdewe
seydî dawî zulfî tom bo çî debê bêgane bim
bê xeta, kûkûzenan, meḧbûsî em wêrane bim
bo temaşay řût ’ezîzim, çake bes bêgane bim
řojî ewweł bû ke zanîm min debê dêwane bim
’aşiqî to, new’î mecnûn wa be kêw û herdewe
şîfte û ḧeyranî yarim, wa mezane ẍafiłim
’endelîbî piř fuẍan û nałeyî zarî gułim
çake însafit hebê, carê dełêy: min ’adiłim
meřḧemet ke zû biřo qasîd biłê derdî diłim
nazî papoçit ekêşim min be toz û gerdewe
gyanfîdayî ẍemzeyî xał û xetî sîḧraferîn
diłbera şadîm le dił derçû, ẍemit bû cênşîn
çawekem satê keřem ke ey ẍezałey nazenîn
her wekû qews û qezeḧ ba des le gerdin danîşîn
to be suxmey ał û sewz û min be řengî zerdewe
mujdeyî wesiłit le bome key denêrî ey senem
dastanî şerḧî hîcranit le xidmet key bikem
da’îmen pejmurde, naşadim, ẍerîqî beḧrî ẍem
yek nefes çakî nehêna ke’beteynî bextekem
şeş derim gîrawe damawim be destî nerdewe
bênewa û derdimend û derbeder, sergeşte xom
bote zîkirî řûy letîfit, wîrdî qelbî giftugom
namewê miłkî ’ecem ya padşayî xakî řom
çunkî min peşmałî bała û boseçînî kołmî tom
çî dekem îtir le seyrî bax û bênî werdewe
řûyî xwênřêjit wederxe, ḧacetî xûdî nîye
ḧelqeyî zulifit nezîrî der’î dawwidî nîye
her wekû derdî edîbîNasnava edebî řûyî bêhbûdî nîye
îltimasî (tahîr)y bêçare qet sûdî nîye
to ke daym şeřfiroşî bew diłey wek berdewe