ewwel ku yarê da me yek zerreyek ’inayet
Li pirtûka:
Dîwanî Melay Cizîrî
Berhema:
Melay Cizîrî (1570-1640)
2 Xulek
665 Dîtin
ewwel ku yarê da me yek zerreyek ’inayet
qismet me xemir û came diNusxeyên din: ji (beẍda), cam bû ji (amed) deftera hidayet
ḧusin û cemalê canan nadêrtin tu payan
her çi nebit bidayet eslen nehin nihayet
feyza ’ulûmê ḧikmet cama sedef ku gêřa
me ji destê muẍbeçan dît bi musḧef û bi ayet
’arf ḧeta nenûşî ji destê meyfirûşî
ẍa’ib nebû ji hûşî peyda nekir wilayet
gunah û zuhdNusxeyên din: gunahê zuhd û tamat hil nagirt xerabat
kesê bi vî derî řetNusxeyên din: bêt divê bikit ri’ayet
’işqê ji herdu çeşman ewwel di dil eser kir
lê zerre zerre axir sotin kir û sirayet
«şakî alsilaḧErebî» her dem bi kuştina melê bitNusxeyên din: bê, bi kuştina me her tê
gaznideyan ji kê kim ji kê bikim şikayet?
cama diNusxeyên din: ji destê şahd jengê ji dil dişotin
pîrê muẍan ji řendan weh weh dikir rwayet
etwarê ’işq û mestî esrarê butperestî
teqrîrê sed rwayet nakit li bo kifayet
«lîtme’înّe qelْbî, ’eyْnu alْyeqînْErebî» dibexişt
«’eyْn alْ’yanErebî» divêtin kafî nehin dirayet
mîrî û padşahî mûyek li nik melayî
nadim bi mulkê ’alem yek zerreyek ’inayet