mibḧis alayman balîwim al’axir û ’ilamat al’axirة
Li pirtûka:
Eqîdey Merziye
Berhema:
Mewlewî (1806-1882)
2 Xulek
702 Dîtin
«ḧemdaً lehErebî» bew yad deřot be emîn
yewmî axîrîç esłî pencemîn
«daral’imilErebî»e neş’ey ûlewî
«daralcizaErebî»ye neş’ey uxrewî
newbey ew řoy, newbey emîç tê
’elamatî hen yek yek deşê bê
yekêkyan be’set nebîy xoman bû
axir pêẍember axir zeman bû
xurûcî mehdî le wildî ḧesen
serzemîn deka piř ’edil û me’men
fî mudّetîhî xulfu alٲ’imةErebî
we qid yeؤwimّû hizih alٲmّeةErebî
ḧezretî ’îsa hem deyête xwar
çun tabî’e bo seyîdî muxtar (s)
«ٳziharaً lîzaErebî» bo xewasّ û ’am
qid yiqtidî walimihdîyّ ٳmamErebî
er bi’dez çendê lêyan bû taqî
tabî’e û her şer’ xomane baqî
bîna ber teqdîm fazîl le mefzûl
’îsa îmam bê cem’êke meqbûl
«ma ٲmikinErebî» le lay ehalîy kemal
yeqîn çaktire î’mal le îhmal
xurûcî deccal mesîḧî e’wer
têt be dinyada be swarîy ker
ye’cûc û me’cûc hem «dabّة alarzErebî»
duxan tê degrê dinya tûl û ’erz
le meẍrîbewe hełatnî xor
sê xusûf deben ba bitbê xeber
yek le lay meşrîq, le lay meẍrîb yek
yek le cezîrey ’erebda bê şek
arê le yemen hem deyête der
xełqî depêçê bo teref meḧşer
’elamat zorin qisey lê nakeyn
beyanî eḧwał berzex bête beyn
me’lûm le alay yekê ḧeyate
bełê alay gişt alay memate
wesîley mehîn «mita’ّ qilîlErebî»
řêsî dînî mîhîn «mita’ّ cilîlErebî»
xusûs ke ḧeyat pencey da le ’ûd
hes neway sîway le «ٲناالمûجûدErebî»
ne ulûhîyet ḧeq ḧeq huweydas
ne ’ubûdîyet xalîsey peydas
bêłan, dît çilon denewîyewe?!
çepe řast binêt be zewîyewe
sa’îl û mucîb ba ḧeq her xoy wê
řû binwênê û kar mudde’î tey wê
ke kewte lawe masî kem nim bû
teqabuł laçû çî zeřře gum bû
mewc û teşawî gişt çûne lawe
derya saf, xurşîd her wek xoy mawe
çawî besîret ême mijmore
eger ne pêşřew ’îzra’îl zore
řwînî yaran gişt we diłgîrî
bigirdinî ’umir, ze’îfî û pîrî
hemû pêt dełên: çawit wa têwe
tedarek bike zû bê be řêwe